পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/২৯৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

২১৪ ১মূলে। (২•; ২-; ৪২ পাছি যেনাথনে সাদেক ফলে, তুমি কুশলে, আমি ৰোয়ালাত মাই। ভাল, যোৱ; কিয়নো আমি দুয়ো ঘিযোৱা মামেৰে। তাৰ সমান আৰু মাই; তাকে মোদি। এই শপথ কৰিলে, যে, বিয়ে মোৰ তোমাৰে ১০ তাৰ পাড়ে দাদ উট চেীন, মাত, আৰু মোৰ বংশৰে ও তোমাৰ বংৰে। | সেইদিনাই কাতৰ বা আখীচ্য চালাল। মাত দকিল থাকিব। পাছে তেও উট টি। ১১ তাতে আখী সালবিলাকে তেক ৰুলে, গল, আৰু যোনাথন নগৰত সোমাল। মামৃত আনো দেশ দেন। চৌলে বিলে খাবাৰ হকাৰ লোক নোৰ আৰু গতলৈ য়ু পলাই যোবা। দামুদে ববিলে অযু ভযু লোক ১। পাছে দাসুদ নোবলৈ অহীমেল পুৰে- | এই বুলি লোকে তাঁৰ কষ্টি, মাটি হিত্য চৰলৈ আহিল; তাতে ভীমেলকে। মাচি ইয়াৰ বিয়ে বামে গান কা মাই। পি কপি দায় লগত সাাৎ কৰি, তেওঁক ১২ তেতিয়া দায়দে সেইক মনত ৰাখি গান্তৰ কলে, তুমি অকল কিয়? তোমাৰ লগত কোনো ১৩ আখীন অতিশয় ও কৰিলে। পাছে তো নাই দেখেন। তাতে দাযুদে, অহীমেল পুৰো- বুজিৰে সিহঁতৰ আগত বিপৰীত ৰ দেখুৱালে। হিক কলে, ৰাই মোক কোনো কাৰ্যৰ তাৰ তেও সিত্যি ওচৰত থাকাতে; ৱিত কি দি কলে, ময় তোমাক যি কাৰ নিমিত্তে আৰু আপোমাৰ দড়িৰ ওপৰত লালটি বোৱাই পাই, আৰু যি আদেশ কৰছে, তাৰ একে ১০ বলায় যেন দেখুৱালে। তাতে আৰীত আলো- কথা কোনো নেজানো; আৰু মোৰ সন্থৰ | নৰ দসিবিলাকক ফলে, দেখ, খেলায়,ভা ভেকা কোনক ময় আমুক তমুক ঠাইলৈ। তোমালোকে দেখিলৈ পাই; তেন্তে পাক • যাবলৈ দিলো। এতিয়া তোমাৰ মাত্ৰ ১৫ মোৰ ওৰলৈ কিয় আমিলা।মোৰ মোবলী আছে? চোটা পিঠাই হওক, বা আন যি। মানুহৰ আৰ আক, যে, মোৰ ওচৰত উন্মুক্ত কি, তাক মোৰ তত দিয়া। তাতে পুৰোহিতে ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ তোমালোকে ইয়াক আনিল। দাদক উত্তৰ কৰিলে, মোৰ ইয়াত সাধাৰণ পিঠা | এমানু মোৰ গৃহত সোমাব নে? মাই, অকল পবিত্ৰ পিঠা আছে; যদি সেই মোৰ আৰু যিড় যায়। ভোবোৰ কেবল তিহাৰ পৰ পৃথক অৈাছে, | পুলিক • ৫ জেতে তাকে দিব পাৰে। তেতিয়া দায়দে পৃ. বিক উত্তৰ দি কলে, পেই প্ৰায় এই তিন দিন পাছে দয়দে তাৰ পৰ এটি গৈ, আমাৰ পৰা তিতা মা পৃথক আছে; যেতিয়া নামেৰে এটা হাত আশ্ৰয় ললে; তা ম ওলাই আহিলে, তেতিয়া, যা সাধাৰণ ৪ে ককায়েবিলাক আদি কৰি সকলো পি লে, কোবোৰৰ পাত্ৰ পৰিা আছিল; এতেকে বংশই তাক যনি, সেই ঠাইল ও ৈ আমি সিবিলাকৰ পাত্ৰবিলাক আৰু বিমান বা নামি গল। আৰু দুখ পোৱা, বৰ, অ্য • পবিত্ৰ। তাতে পুৰোহিতে তেওঁক পবিত্ৰ পিঠা বেজাৰ পোৱ আটাই লোক তেওঁৰ চা দিলে; কিয়নো অগিৰ পিঠা তুলি নিবৰ দিন, গোট খালে; তাতে তেওঁ সিংতৰ অধিপতি তপত পিঠা ৰাখিবৰ নিমিত্তে যি দৰ্শনপিঠা1 হল; এই পে প্ৰায় চাৰ শ লো ভে যিহোৱাৰ আগৰ পৰা চৰা হৈছিল, মো. সাল। দৰ্শনপিঠাৰ বাহিৰে সেই ঠাইত অন পিঠা। ৩ পায়ে দায়ূদে তাৰ পৰ মোয়ব মিলিলৈ ৈ • নাছিল। সেই দিন চেলৰ দামবিলাক মাৰ মোৱ' ৰক কল, ময় বিনয় ক, খৰ দোমীয়া দোৱেগনামেৰ এনলোকযিহোৱাৰ। মোল কি কৰিব, তাক ভাত নামলে,য্যে সাফাতে, কোনো গতিকে যাব নোৱা বৈ অ পিতৃ মাতৃযে ওলাই আপোনালোক মা ৮ মিল; লি চৌলৰ প্ৰধান প্যোলক। পাছে প্ৰবাস কৰিবলৈ সিবিলাকক অনুমতি কি। দৰূদে অহমেলক কলে, তোমাৰ এই ঠাইত। পাছেতেও সিবিলাক যোৱাবাৰ আগলে বড় বা তৰোৱাল একো নাই মে? তিয়নো, ময়। নিলে; ততে, যেতিয়ালৈকে দয় সেই নাৰ কাৰ্য বেগাই কৰিব লগা 'ৱাত, ময় আT ঠত থাকিল, তেতিয়ালৈকে সিবিলাকেয়াৰ পোন কোৱাল বা অত্ৰ লগত আনিবলৈ মহল।1 লগত প্ৰবাস কৰিল। পাছে গাদ তাবাদী ৯ তাতে পুৰোহিতে কল, এলা উপত্যকাত তুমি যাক দায়ুদক কলে, তুমি এই দুৰ্গম চা আৰ বধ কৰছিল, সেই পললীয়া গলিয়া নেথাকি, ইয়াৰ পৰ। প্রস্থ কৰি থিকা : আল আছে; দেখা, সেয়ে একের পLি লৈ যোৱা; তাতে দায়দে প্রস্থান করি যে কালে কাপwেন্তু মেয়েরা আছে। তাকে যদি" কাঠনী ওলালগৈ। নিব খোজ, তেন্তে নিয়া; কিয়নো তার বির] • পাছে, সামুদ আৰু লেগ লোলা ';