পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/২৬৩

১৩;-২৮] : বিচাৰকাবিলাক। ৭৫১ আৰু শক্তি কৰিবলৈ তোমাক যিহেৰে যাবি | কুলেই মোৰ বলে মোক এড়ি যাব; তাতে + লাগে, তাক মোৰ কোৱা। তাতে চিমুচোনো ময় দুৰ্বল হৈ আমি মানুহৰ নিচিনা হয়। তাইক কলে, সুকুৱা এনে সহগ চালৰ কো] ১৮ তেতিয়া, তেও মমৰ সকলো কথা ভাজি কলে বৰ েযদি মোক বলে, তেতিয়া ময় দুৰ্বল বৈ| বুলি দলীলাই বুঝি, মাম পঠাই পলীয়- vান মানুহৰ নিচিনা ম। পা পলেীয়া-1 বিলাকৰ অধিপতিবিলাকক মতাই কলে, এবাৰ বিলায় আবিপতিবিলাকে মৃতকুৱা গছ : আই; কিয়নো নি মোক আপোন মমৰ সকলো কে ৰট আবি লই তিতাক দিলে; তাতে কথা পানি ফলে। তাতে পললীয়বিলাকৰ ভাই তাৰে চিমচেমক বাৰিলে। সেই সময়ত। অধিপতিবিলাক ধন হাতত লৈ, তাইৰ গুৰিলৈ এই ৰ তিৰ খেচালিত ওপতে আমৃ| ১১ আইল। পাছে তাই আপোনাৰ কোলাত তোফ Rনাছিল; পড়ে লীলাই চিমচোনকলে, শুৱাই টোপনি আই, এটা মানুহ মাতি আনি হে চিমচোন, পলেীয়াইতে তোমাক ধৰেছে; তেওঁৰ চৰ চুলি সাতুকোচা দুৱালে; আৰু তাতে এৰ তাপ শন সুতা যেনেকৈ চিগে, তেওঁক দুখ লিবলৈ ধৰিলে; তাতে তো বলে তেনেকৈ তেওঁ সেই বৰটিবোৰ চিঙি পেলালে;• কে এড়ি গল। পায়ে হাইকলে, হে চিম- এই পে তেওঁৰ বলৰ একে৷ বু পোৱা মগল। চোন, পলেয়াইতে তোমাক ধৰেছে; তাতে ১• পায় দলীলই চিমছেমিক কলে, দেখা, তুমি তে টোপনি পৰা সৰি পাই মনতে ভাবিলে, মোক গড়িল, আৰু মিছা কথা কলা; এতিয়া আন আন সময় নিচিনাকৈ বাহিৰলৈ গৈ গা বিনয় কৰে, কিন্তু তোমাক এৰিব পৰা | মোকাৰিম; কিন্তু যিহোৱাই যে তেওক ত্যাগ ১১ যায়, তাৰ মোক কোৱা। তাতে তেওঁ তাইক কলে, ২১ কৰিলে, তাক তেওঁ নেজানিলে। পাছে পলেখীয়া যি লেৰ কোনো কাম কৰা না এলে কেইবা | হতে তেওঁক ধৰি তেওঁৰ চকু দুটা ফাটি, তেওঁক ভালো নতুন লে যদি নিহত মোক কে? যালৈ আনি পিতলৰ দুভাল শিকলিৰে তেতিয়া ময় দুৰ্বল হৈ আন মানুষ মিচিনা বান্ডিলে, আৰু তেওঁ ফাটেকত যত পিছিলে। ১ম। তাতে লীলাই নতুন লেলৈ তাৰে তেওঁক। তথাপি বাৰ পানে তেওঁৰ। তাৰ প্ৰতি তত যত চলি সতী বান্ধিলে; তেতিয়া তাইৰ যাৰ ভিতৰ খোলিত | বাঢ়িবলৈ ধৰিলে। পুতে মানুহ হি আহিল; পাছে দলীলাই | ২৩ তাৰ পাছে পলেষ্টীয়াবিলকিৰ অধিপতি- তেওঁক কলে, হেৰা চিমচোন, পললীয়াইতে বিলাকে অপেনাবিলাকৰ দেৱতা দোমৰ তোমাক ধৰে; তেতিয়া তেওঁ আপোনাৰ তৰ উদ্দেশে মহায, আ ৰ যেমলি কৰিবলৈ পৰ সেইবোৰক সুতাৰ নিচিনাকৈ চিি গোটখালে; কিয়নো সিইতে কলে, আমাৰ দেৱ- ১৩ পেলালে। পাছে লীলাই আকৌ চিমনক তাই আমাৰ শক্ত মিচোন আমাৰ তিত কলে, তুমি এতিয়াও মোক ভক্তি অছি, আৰ ২৪ দিলে। আৰু তেওঁক দেখিলোবিলাকেআপোনি- মিছা কথাও কৈ আছি; কিহেৰে তোমাক বি | বিলাক দেৱতাক প্ৰশলা কৰিলে; মিনো পৰা যায়, তা মোক কোৱা। চিমচোলে আইক লিতে কলে, আমাৰ অনেক লোক বধ কৰা কলে, তয় যৰি মোৰ মূৰ চুলি সাকোচা তাৰ আমাৰ শক, আমাৰ দেশ এই ক্যাটাক ১০ লগত বৰ, তেতিয়া লে সেয়ে হব পাৰে।.তাতে | আমাৰ দেৱতাই আমাৰ হাত সমৰ্পণ কলি। ভাইতিৰ খুঁটি লগত তাক বকৰি,তেওকলে, পাছে সিহঁতৰ মন হতে মত লত, লিখতে হেৰা চিমচোন, পলীয়াহঁতে তোমাক ধৰেছে;/ কলে, চিমচোন মতি, সি আমাৰ আগত ৰ তাতে তেও ঠোপনিৰ পৰা সাৰ পাই উতে | দেখাওক। তাতে লোকবিলাকে বন্দীশালৰ ১০ সৈতে তাৰ খুঁটি উঘালি পেলালে। পাছে। পৰ চিমচোক মাতি নিল, তেওঁ সিহঁতৰ দলৗলাই তেওঁক কলে, তুমি মোত বিসিক। আগত দেখুৱালে; পায় লিংয়েটাৰ নাই; তেন্তে, ময় তোমাক প্ৰেম কৰে, এনে কথা | মাকত তেওঁক থিয় কৰালে। তেতিয়া চিমকানে কেনেকৈ কব পাৰা? চোৱা, এই তিনিবাৰ | আপোনাৰ হাতত ধৰি থকা সৰাটোক ফলে তুমি মোক কাড়িলা; তি তোমাৰ এনে | মোক এড়ি দি, যি দুটা ত ওপৰ ঘৰ ভৰ ১১ মল আছে, তা মোক নকল। এই ৰুপে আছে, তা মোক চুলৈ দে, ময় , আলি | তাই নিতত্য নিতে কৈ তেক ইমানুকৈৰিলে,২০ ধিয়। সেই সময়ত মই তিতাই লেই | যে, আপনি প্ৰাণত বেজৱ লাগি তেও মাৰিলৈ আ জৰি আছিল; আৰু পৰেীয়ালিৰ ১০ কৰিলে। তাতে তেওঁ আপোনাৰ মনৰ আটাই অশিতি ও আলি, মা , সকলো কথা গুলি কলে, যে, মোৰত | চাল প্যত মই আৰু তিতা প্ৰায় তিনি কেতিয়াও ৰ উঠা নাই, কিয়নো মাতৃ গৰে। হাজাৰ লোকে চিমটানে দেখুই মন চাই পৰ ময় শৰৰ উদ্দেশে নাচৰীয়া মানুহ; মুখি আহিল। তেতিয়া চিচোনে যিহোৱাৰ আগত 259