পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/২৫৬

বিয়কাবিলাক। [১; ৩৫-১০; ৪। • বিৰুদ্ধে সুকাই ৰখ। আৰ এবাৰ পুতেক | লোক মোক যিকে কবিৰ দেখি, বেগই গাল ওলাই গৈ নগৰ বোৰখত থিয় হল।| তেনে ৰা। তাতে আটাই লোকৰিটো পাৰে অৰীমেল আৰু তেওঁৰ সগৰ লোক। এটা ভাল ফটি লৈ, অবীমেল পায়ে পাছে বিলাক লুকাই থকা ঠাইৰ পৰা ওলাই আহোতে, গৈ সেই কালবো, সেই স য গাতে কি, এ গালে সেই লোকবিলাকক দেখি আবুল ফলে, সিহঁতৰ সৈতে সেইৰইলগাইছিলে; ১, পৰ্বত ৰি প লোক| এই কাপে চিখি দুখত থকা সকলো লোক আমি আছে; তাকে অৰুলে তাক কলে, তুমি মলি; লিংমটাই কিতাইপ্ৰায় এক হাজাৰ ৩৭ পৰ্বতৰ ছায়াকে মানুষ যেন দেখি। পাছে। তোক আছিল। । আকৌ ফলে, দেখা, দেশৰ ইমিঃ ] পায়ে বীমেলকে ভেবেল গৈ তাৰ বিয়ে পৰা লোবিলাক মাহি আহিছে, আৰ গাউন পাতি তাক কৰি নে। কিন্তু সেই বিলাক এলোম গছজোপাৰ বদি আ এদল। | মগৰ তিৰ এটা স কোট থকাত, মা ৩ লোক আহিছে। তাতে বুলে কলে, যি মুখেৰ | আৰু জিতা, আৰু নগৰ গৰুলো গৃহ কৈছিলি, অবীমেল কোম, যে,আমি তাৰ অধীন লোকে পলাই শৈ, তাৰ ভিতৰত সোমাই তাৰ ম? এতিয়া তোৰ সেই মুখ কত। তয় যি | ৫২ দুৱাৰ মাৰি কোঠ, চালৰ ওপৰ উঠল। পায়ে লোকবিলাকক তুচ্ছ কৰিছিলি, নিহত ভালো | অবীমেলকে সেই ফোৰ ওচৰলৈ আহি তাৰ সেইবোৰ নহয়। এতিয়া ওলাই যা, নিতে। বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিলে, আৰু দুৱাৰখন দুই লগাই ০ সৈতে যুষ কগৈ। পাছে গালে চিখিমৰ | ০ পুৰি নিমিতে তাৰ ওচৰলৈকে গল। তাতে | গৃহৰিলাকৰ অগ্ৰগামী হৈ বহিলৈ ওলাই গৈ, এমী ভিৰুতাই ঘতৰ ওপৰ নিচটা লৈ, • অীমেলকে সৈতে যুঃ কৰিলে। তাতে অবী: অীমেলকৰ ৰিৰ পৰত পেলাই দি তেওঁৰ মেলকে তাক খেদিলত, সি তেওঁৰ আগ পৰা ৫৪ ৰৰ লাউখোলা গলি। তাতে তেওঁ বেগাই পলাল; আৰু দুৱাৰমুখলৈকে অনেক লোক আপোনাৰ অত্ৰ ধৰা ভোক মাতি কলে, ভয় ০১ মৰা পড়িল। পাছে অবীকে অমত থাকিল তৰোৱাল উলিয়াই মোক খ; মকৰিলে আকাবুলে গালক আৰুতাৰ ভিকুটুবিলাকক পাছত মানুহ যে বিষয়ে কব,এনী তিতা ৪২ খেলি দি চিখিমত আৰু থাকিব নিদিলে। তাৰ মাহে তেওঁক বধ কৰিল। তাতে সেই ডেকাই পাছলিমা ৰাতিপুৱা লোকবিলাকে নগৰ বাহিৰ |৫টিলত তেওঁ মৰিল। পাল অমলক মৰা . ওলাই ক্ষতিলৈ গল। তাতে অবীয়েলকে তাৰ | দেখি ইস্ৰায়েল লোকবিলায় প্ৰতিজনে আপোৰ ৪৩ বাৰ্তা পাই আপোনাৰ লগ্য মানুহবিলাক| আপাম ঠাইলৈ গুচি গল। এই ফলে, অপো- . তিনি ভাগ কৰি লৈ কেতিৰ মাঝ লুকাই মাৰ শশুৰ জম জয়ধ কৰি তেও আপোনাৰ থাকিল; পাছে লোকবিলাকক নগৰুৰ পৰ। বাপেৰ বিৰু বি কুকৰ্ম কৰিছিল, শৰ বাহিৰ হৈ অহা দেখি, তেও লিতিৰ বিৰুয়ে। তাৰ সমুচিত দও তেওঁক দিলে; আৰু চিখিৰ গৈ সিহঁতক আঘাত কৰিলে। অবীমেল আৰু লোকবিলাকৰে। যাৰ ওপৰলৈ শিৰে সিত, তেওঁ লগৰ দলে বেগেৰে গৈ নগৰৰ দুৱাৰমুখত | সকলো কৃৰ্মৰ প্ৰতিকল আনিলে; আৰু থিয় হৈ বল, আৰু আন দুদলে, খেতি থকা | . বিৰুব্বালৰ পুতেক ঘোথৰ শাও' নিহত সকলো লোকক আক্ৰমণ কৰি এবাৰ মিলে। ফলিয়ালে। ৫ তাৰ পায়ে অবীমেলকে সেই ওরেটিনা সেই নগরর বিয়ে করিলে; আৰু শতাগ্য তোলা আৰু যায়ী বিষয়। যিগুহর বিবরণ। যাত কৰি লৈ তাৰ ভিতৰত থকা লোকবিলাকক মি, এলোৰ, আৰু অন্য বিষয়। ধ করিলে, আৰু নগর জমির সমান করি অধীমেল পাত, ইচাখ বং তার ওপর লোশ সিঁচিলে। | দোহার এডিয়ে পুর পুৱ তোলা ও পায়ে চিহিম র্গত এক গবোৰে এই। ইলাকে নিতায় কৰিবলৈ উৎপল; তেও কথা শুনি এল-বরী নামের দেৱতার মদিরত করিম পৰ্বতীয়া অত ঘী বাস করি • এক এটা ত ঘৰত সোমালগৈ। পাছে লিখি ২ ছিল। জেও তেইশ বর বিয়ের বিচার | দুর্গত বা আটাই গৃহহুদের একে লগ হৈছে, করিলে; পাছতের মৃত্যু লত, চামীর চেক এনে কথা অবীমেলকে শুনিলত,অধীমেল আৰু | মৈদাম দিয়া হল। ভের লগৰ সলা লোকবিলাকমোন পর্বত • তেজ পাত গিনিয়ৰীয় ঘরী উৎপা হৈ, আৰু অৰীমেলৱে যত করিবাইশ বৰলৈকে বলে চি বলে। লৈ গরু এভাল ফটি আলোর কাত লৈ। এর ত্রিশ এন পুতে আসি; বিলাক জাপোনাৰ লগৰ লোকবিলা কলে, তোমা-1 টি গাৰত উৰ। আৰু লিলি | B2