পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/২২৯

১; ১৬-১; ১।] যিহোৱা। ২৩ মৈতে সতি স্থাপন কৰি, যি যে নীতিতে সিবিকাকে সিহঁতক বধ কৰল। আৰু এনে নিয়ম কৰিলে, অ লীৰ অন্যলিকে। য্যিবাই মিঠাই মনোনীত কৰি, সেই শিতেৰ অগিত শপথ কৰিল। এই ৰুপে | মলয় আৰু যিহেৰ যবেদিৰ নিমিত্তে মিত্তে সৈতে বিষয় স্থাপন কৰায় তিন দিনৰ খৰিকটীয় আৰু পানী-যোগনিয়াৰ হবলৈ, পীৰ নিত যে লিবিলাকৰ ওচত থকা লোক, যিহোৱাই সেই দিনা সিহঁতক নিযুক্ত কৰিলে; আৰু সিবিলায় মাতে বাস কৰি, তাক আজিলৈকে সিহঁত সেই ৰূপেই আছে। ১০ সিবিলাকে শনিবলৈ পালে। পায়েলৰ। নান, দক্ষিণ ভাগ পায়। সন্তানবিলাকে ধাৱা কৰি সূতীয় দিন। সিং- তৰ নগৰেৰ কৰ পালেগৈ; সেই মগ- পাত, খিচালেম আলীম লাই বেৰিৰ নাম এই এই গিৰিযেন, কীৰ, বে | যেতিয়া বলি, যে, হিচুৱাই অয়ক ১৮ বোৰ, আৰু কিৰিয়বিয়াৰীম। মুশুলীয় অধ্য যত কৰি তাক নিঃশেষে বিন কৰিলে, যিৰীতে বিলাকে ইস্ৰায়েল খৰ যিহোৱাৰ আমেৰে আৰু তাৰ জাইল যি পে কৰিছিল, অযু সিহঁতৰ আগত শপথ কৰাৰ কাৰণ, ফায়েলৰ আৰু তাৰ জালৈকো সেই পে কলি, আৰু মানবিলকে নিজক বধ নকৰিলে। আৰু গিবিয়োলসিয়ামীবিলাকে ইস্ৰায়েলে সৈতে গোটেই মওলীয়ে অধাবিলাৰ অবিতে কি সঙি স্থাপন কৰি লিবিলাকৰ মাৰত থকা হল, ১৯লৈ ধৰিলে। কিন্তু আটাই অধ্যবিলকে মও তেতিয়া তেওঁ আৰু তেওঁৰ জাবিলাকে অতিশয় শাঁৰ সকলোকে কলে, আমি সিহঁতলৈ ইত্যা। পালে; কিশো শিবিয়োন ৰাজধানীৰ গেল ঈখৰ বিয়েৰ আমেৰে শপথ কৰিলে; নিচিনা এখন আৰ নগৰু, অয়তকৈয়ো বড়, এই কাৰণে আমি এতিয়া সিহঁতক যুব নোৱাৰে। ৩ আৰ তাৰ লোকবিলাকে বীৰপুৰুষ। এই • আমি সিক্স অগিত যি শপথ কৰিলে, আমি। | সেতুকে যিলেৰ অলোনীচেদক ৰজাই ভাকে কৰিম; আমি সিহঁতক জীয়াই ৰাখিম, হিত্ৰোণৰ হোম ৰজাৰ, যতৰ পিতাম বাৰ, মহলে, সিহঁত 'অগিত শপথ কৰাৰ কাৰণে | লাখীৰ যায়৷ ৰজাৰ, আৰু ইনেৰ দবীৰ ২১ আমালৈ ক্ৰোধ বি। এতেকে মণ্ডলীয় অধ্যক্ষ। ৰজাৰ ওৱিলৈ মানুহ পঠাই এই কথা কলে, বিলাকে সিবিলাকক ফলে, সিহঁত জীয়াই থা। আহ, মোৰ লগলৈ আহি মোক সহায় কৰা, কোক; তাতে সিবিলাকক কোৱা অধ্যবিলাকৰ 1 আমি গিবিয়োনীয়াহঁতক আঘাত কৰোগৈ; বাক্য অনুসাৰে সিহঁত গোটেই মণ্ডলীৰ খৰি | কিনা সিহঁতে যিহোৱা আৰু ইস্ৰায়েলৰ ২২ কটীয়া আৰু পানী-যোগনিয়াৰ হল। পাছে | ৫ সনবিলাকে সৈতে সখি পাতিলে। তাতে যিহোচুৱাই সিহঁতক মাতি আনি কলে, তহঁতে ফিচালেৰ ৰজা, হিব্ৰণৰ মা, যম্‌তৰ ৰা, আমাৰ মাতে থাকিও, আমি তোমালোকৰ পৰ লাখীৰ ৰা, আৰু ইঙ্গোনিৰ ৰজা, ইমমৰীয়া- বহু দূৰৈত আছে, এই বুলি কৈ, কেলেই বিলাকৰ এই পাঁচ জন জাইগোট খাই,আপোন ২০ আমাক প্ৰবঞ্চনা কৰিলিহঁকএই নিমিত্তে তহঁত আপোন সকলো সৈন্যে সৈতে ওলাই গৈ, গিৰি শাপ হলি; তহঁতে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ মোনৰ সমুখত ছাউনি পাতি তার বিরুতে যুক্ত গৃহর নিমিত্তে খরি-কটীয়া আৰু পানী-যোগ করিলে। তাতে গিবিয়োনর লোকবিলাকে গিল- নিয়ায় বন্দীকামর পর কেতিয়াও যুক্তি নে পলর ছাউনিলৈ যিহোৱাৰ গুৰিলৈ মানুহ ২৪ পাবি। তাতে সিহঁতে যিহোৱাক উত্তর দি পঠাই কলে, আপুনি আপোনাৰ এই বর্ষীবিলা- কলে, আপোনালোকক গোটেই দেশ দিবলৈ, কন্তু পর। হাত নৌকোচাব, আমাৰ ওচৰলৈ আৰু আপোনালোকৰ আগর পর। দেশনিসী বেগাই আহি আমাক রক্ষা করো, আৰু আমাক সকলো লোককে বিনষ্ট কৰিবলৈ আপোমা সহায় করোক; কিয়নো পৰ্বতনিবাসী ইমে- লোক ঈশ্বর যিহোৱাই অপোন দাস মোচিক সয়াবিলকির আটাই রজবেরে আমার বিরুদ্ধে আয়া দিয়ার সংবাদ আপোমার এই বন্দীহঁতর • গোট খালেহি। তাতে যিহোৱাই সকলো আগত নিশ্চয় কৰি দিয়া হল; এই হেতুকে | যুক্তি আৰু বলৱনি বারপুরুষবিলাকক লগত আমি আপোনালোকৰ কাৰণে প্ৰাণৰ ভয়ত লৈ, গিলগলর পর যাত্রা করিলে। আৰু যিহে- ২৫ অতিশয় ভয় পাই এই কাৰ্যকরিলো। এতিয়া বাই যিহোৱাক কলে, তুমি সিহঁতলৈ ভয় দেখোক, আমি আপোনাৰ হাততে আয়; নকরি; কিয়নো ময় সিহঁতক তোমার হাতত আমালৈ যি কৰিবলৈ ভাল আৰু ম্যায় যেন | দিলো; সিহঁতৰ কোনেও তোমার আগত থিয় অপোনার বোধ হয়, আপনি তাকেইরোক। ৯ সেরিব। পাছে যিহোৱা অকন্মাতে ২০ পায়েতেও নিহতল তাকেই নি, ইয়েল, সিহঁতৰত ওলালগৈ; কিয়নো তেও গিল- সানবিলাকৰ হাতৰ পৰা নিহতকালে;l• গল, শ্যা রোতি গৈ আছিল। তেতি, 28