পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/২২১

২; ২-২০।]. যিবো। লোৰ বোৱা, সে দেশখন বিশেষকৈফিয়ীহে। কাৰ সকলোকে জীয়াই ৰাখিবলৈ; আৰ মৃত্যুৰ না চাই আহাগৈ। তেতিয়া সিবিলাক গৈ,1 পৰ আমাৰ প্ৰাণ উৰি কৰিবলৈ, যিহোৱাৰ ৰা নামেৰে এজনী বেশ্যাৰ যত সোমাই। নামেৰে মোৰ আগত শপথ কৰিমোশতাৰ ২াতে শয়ন কৰিল। কিন্তু কোনো বোকে মিৰী | ১৪ প্ৰমাণ চিন দিয়া। তেতিয়া সেই মানুহ কেই- হে ৰক কলে, দেখোক, দেশ বুচি | এনে তাইক কলে, যদি তোমালোকে আমাৰ এই ল্য অৰ্থে আত্মতৰ সনিবিলায় তাৰ পৰ কাৰ্যৰ কথা প্ৰকাশ নয়, তেন্তে তোমাকে শোন লোক আছি ছি এই ঠাইলৈ প্ৰাণ সখি আমাৰ প্ৰাণ যাব; আৰু যেতিয়া অবল। তাতে যিীহেৰ নাহলে এই যিহোৱআমাক এই দেশ দিতেমি আমি ৰা কৈ পঠালে, বোলে, তোৰ ওচৰলৈ আহি তোমালৈ দয়া আৰু সত্য ব্যৱহাৰ কৰিম। ভোৰ ঘৰত সোমোৱা মানুষকেইটাক বাহিৰ কৰি|তাৰ পাত্ৰে ভাই খিলিকি দুৱাৰেদি সিবিলাকক অনি; কিয়নো গোটেইখন দেশৰ বুবিচাৰ | লত্ত না দিলে; মিলে ভাইৰ ঘৰ সৰলৈহে লি আলি। কিন্তু সেই তিকতাই | নগৰ গড় গাছে আছিল, আৰু তাই গড়াৰ সেইমান দুলক লুকুৱাই থৈ কল, পেই| পৰতে বাস কৰিছিল। পৰে তাই সিবিলাকক সেই মা মোৰ বিলৈ আহিছিল, কি কলে, খেদি যোৱা লোকে যেন তোমালোকৰ সিহঁতক’ৰ মানুষ, তাৰু ময় মেননা। আৰ লগ নেপা, এই নিমিতে পৰ্বতলৈ যোৱ; আৰু লত, নগৰৰ দুৱাৰ প্ৰয় বৰুৱা সময়ত সেই খে যোৰ মা উলটি নাতেমানে গছে মা ওলাই গল; ফলৈ গল, তাক যয় কৰ তিন দিন একা থাকি, তাৰ পাত আপোন নোৱা; তোমালোকে বেশাসিত পাৰে| ১৭ বাদি চিবা। তামোসহ কেইনে তাই পাক খেদি যোৱা; কিম্মননা তোমালোক। কলে, আমি কোৱাৰ দৰে তুমি সকলে, তুমি •সিহঁতৰ লগ ধৰিবগৈ। কিন্তু তাই সিবিলাকক | আমি খুউৱা তোমাৰ এই শপথৰ বিষয়ে আমি য, চালয় ওপৰলৈ নি, চলিৰ ওপৰত ৰীতিমতে| ১৮ নিৰ্দোষী। দেখা, তুমি এই যি খিটিভি সেলি দিয়া পাৰিবোৰৰৰে সিবিলাকক লুকু দুৱাৰেল অমিক নমাই দিল, আমি এই দেশৰ বাই থৈছিল। আৰু মানুহবিলাকে যান নৈৰ ত্যিলৈ অ কালত, এই খিলিৰি দুৱাৰত পাৰঘাটলৈ যোৱা বাটি সিবিলাকৰ পায়। লিৰ বৰণয় সূতাৰে এইয়লি বাড়ি পাছে খেদি গল; আৰু খেদি যোৱা লোক ৰাখি, আৰ তোমাৰ পিত, মাতৃ, আইবিলাক, বাহিৰ হোৱামাকে নগৰৰ দুৱাৰ মৰা হল। আৰু তোমাৰ পিতৃবংশৰ সকলোকে তোমাৰ ৮পাড়ে সিবিলাক মৌ শোওতেই তাই চালয় | ১৯ অপোম যত গোেটই ৰাখিব। তাতে, বি পৰলৈ সিবিলাকৰ ওচৰলৈ গল, আৰ সেই | কোনমাৰে তোমাৰ ঘৰ দুৱাৰ পা বা লৈ মানুষ কেন কলে, যিহোৱাই তোমালোকক ওলব, তাৰ ৰক্তপাত, দোৰ ভৰ যাৰ পৰতে যে দেশ দিলে, আৰু তোমালোকৰ পৰ যে আমি পবি, আৰু আমি নিৰ্দোষী ম; কি মি বাণিত হৈ, আৰু দেশনিবাসী আটাই লোক কোনোৱে তোমাৰ লগত ঘৰত থাকিব, তাৰ তোমালোক কাৰণে হয়ত অৱ হৈ গৈছে তাক এপাত যদি কোনোৱে হাত দিয়ে খেতে সেই ১০ ময় নিবে। কিয়নো, তোমালোক মিৰৰ পৰ ৰক্তপাত, দে আমাৰ মুরর ওপর পড়ি। ওলাই অহা সময়ত যিহোৱাই তোমালোকর সা-২• কি তুমি যদি আমার এই কাৰ্যৰ কথা প্রকাশ Fাতে কেনেকৈ চক সাগরঃ পানী শুকুৱাইছিল, বুরা, তেৱে আমাক খুউৱশপথৰ বিষয়ে আমি আৰু যদ্দন, সিপাৰে থকা চীহেন আৰু এগ | ২১ নির্দোষী হম। তোমালোকে যেনেকৈ হৈ, নামেরে ইমোরীয়বিলাকৰ দুজন রালৈ তোমা | তেনেকৈ বক, তাই এই কথা কৈ লিবিলাক লোকে কেনে ব্যবহার করি লিবিলাকক নিঃশেবে। বিদায় দিলত, লিবিলাক গুচি গ, অ ই ১১ বিনষ্ট কৰিছিল, তা আমি নিলো। আর | সেই লির বয়লি খিলিৱািরত মাকে আমার হৃদয় ভয়ত ভৱ হৈ গল;|২২ বাকি রাখিলে। সিৰিলাকে গৈ পৰ্বত পাই, জোয়গার আবার কারো সা আৰু নে1 খেদি যোৱা মানুহ উলটি নাবিলমান, আতে লি; কিয়নো তোমালোকর দশ যিহো তিন দিন বাকিল; আৰু খেদি যোৱাবিলাকে ৰায়েই ওপৰত থকা বৰ্গৰ আৰু তলত থকা | | গাইবাটতে বিচাৰি লিবিলাকক নেপালে। পৃথিবীর ঈশ্বর। এই হেতুকে ময় এতিয়া বিনয় | ছে সেই মানুষ দুজন উলট পর্বত, পরা ঝ, যে, যয় তোমালোকলৈ দৰা ব্যৱহার। নামি মদী পাৰ হৈ মৃমর পুত্র যিহোবার যার কারণে তোমালোকেও মোর পিতৃ বংশলৈ লৈ গল আৰু লিবিলাফলৈ ঘটা সফল ব্যবহার নিবলৈ, অর্কি তোমালোকে মোরখাকে একল। আৰু লিবিল বিত্ত- গিগাৎ, আজনবিলাককসিবি:|: চুক ফলে, 'ইর যিহোৱাই সেই 15