এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সেইজনী সোণপাহী নহয়, এটা কবিতা
হিচাপ কৰিলেই উচ্প খাই উঠোঁ
ওপচাই শাওণৰ কুমাৰী পথাৰ
কেকোঁ জেকোঁ খোজেৰে
কঁকাল বেঁকা কৰি
কঢ়িয়ালে কিমানভাৰ
ঈষৎ সেউজীয়া হৃদয় জুৰ কৰা
হেঁপাহৰ সুৱাগমণি কঠীয়া
মনত আছে আঘোণত
পকাধানৰ গোন্ধ এটা নাকে-কাণে সানি
বনগীত এটা গুণ গুণাইছিলোঁ সোণপাহীৰ কাষত
ছথৰীয়া ডাঙৰিভাৰ চিপ মাৰি দাঙোতে
চকুৰ আগত দেখিছিলোঁ ৰঙাঘোঁৰা-বগাঘোঁৰা
হয়তো লৰিছিল তেতিয়াই মোৰ কঁকালৰ জোৰা
আৰু হেৰাইছিল সোণপাহীৰ হাঁহিৰ মোকোৰা
ই কি?
সেইজনী সোণপাহী নহয়
এটা কবিতা
মোক ক'লে ইয়াকেই কয় জীৱন
হেৰ’
খেতিয়কৰ ল'ৰা ৰত্নেশ্বৰ বৰা
আৰু ইয়াকেই যদি নকৰ তই কেনেকৈ লিখিবি
মানুহ স্বপ্ন আৰু পথাৰ একাকাৰ কৰি
হৃদয় পৰ্যটকৰ মন চুই যোৱা কিছু হিৰন্ময় কবিতা
দুঃস্বপ্ন এটাই তোক খেদি ফুৰিব খালৈতে মাছ ধৰা।
(পূৰ্বপ্ৰকাশঃ শাৰদীয় আলোচনী, জনমভূমি, ২০০৮)
৫৮।এমুঠি বনকৰা কিংখাপ কবিতা
