পৃষ্ঠা:Ratneswar Bora Poem.pdf/৫৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

স্থবিৰ হৈ গৈছে তেজৰ দলদোপ নদী

অবিশ্বাস্যভাৱে দেহত ক্ৰমশঃ
স্থবিৰ হৈ গৈছে তেজৰ দলদোপ নদী
পাগলাদিয়া নহয় যেন শীৰ্ণ বুকু ভেদি
আমন জিমনকৈ এখন মৰা ভৰলী

নক্ষত্ৰখচিত আকাশ চুই চোৱাৰ
সপোন দেখা দুচকুত
দুটি শিলগুটিৰ দৰে দিন-ৰাতি
নিথৰ হৈ শুই আছে চতুৰ টোপনি

বাঁহীৰ মাতত বৰষুণ দিয়া শাওণৰ ৰাতিবোৰ
ঢলি পৰিছে মোৰ দুবাহুত

অকস্মাতে উঘালি পৰিছে হৃদয়ত
বহু দূৰ শিপাই থকা ইস্পাত কঠিন
বৰ্ষীয়ান শিমলু এজোপা য’ত
পুৱাৰপৰা গধূলিলৈকে খতিখন নোহোৱাকৈ
চৰাইবোৰে পাতিছিল বৃন্দগানৰ প্ৰতিযোগিতা।

(পূৰ্বপ্ৰকাশঃ লোহিত, ০১/০৬/২০১২)

এমুঠি বনকৰঅ কিংখাপ কবিতা।৫৫