পৃষ্ঠা:Mor Jeevan Sowaran.djvu/১০০

bo মোৰ জীৱন সোৱৰণ - . এছু হৈ উঠিল। বেঢ়ি থকা সকলোৱে উচ্চৈস্বৰে ৰাম • কম্বেতে মৃত্যুশয্যাশায়ীজনৰ প্ৰাণ পাৰ্থিব জড় দেহৰ খ ওলাই চিৰানন্দ ধামলৈ গতি কৰিলে! দৰ্শকসকলৰ ভিতৰত শিৱসাগৰৰ এজন বৃদ্ধ ভদ্ৰলোক আছিল। তেওঁ আকাশলৈ চাই হাত জোৰকৈ প্ৰা কৰিলে “হে ঈশ্ব! ডাচনীয়। দীননাথ বেজবৰুৱা থাকোতেই, তেৰ জগতে যেন মই মৰিবলৈ পাওঁ!” পুতেক গেল আৰু জীয়েক পিয়ালীৰ মৃত্যুত আমাৰ বৰনা আৰে অন্তৰত ৰৈ শাখা পাইছিল। তেওঁ আৰু বেছি দিন মিলে। কেৰ হহীয়। শৰালৈকেও নিতে নাই-বহুৰ যোবা কৰি আৰু সেইদিই থাৎ অতিসাৰ নে প্ৰাণ শৰিত্যাগ কৰিলে। সেই দিনও পিতৃদেৱতাৰ বা r, ” নিশি ধীৰ আৰু প্ৰশাক মূৰ্তি দেখি আমি শী। নিছিলো!' মোৰ নেই সাদনে বঙ্গদেশ ফলিকতাত থাকোতেই, তেওঁৰ শিম আলামত দিয়া হয়;- যে অনুমতি আদায় কবি। এই কা যে সমূলি ভাল লাগিছিল; কি তেতিয়া নোৰ মিচিমা অৰ্বাচীনৰ মতামতষেই বা মূল্য কি কি সেই বা ফোনে? মোৰ মনেৰে, লোটন থাকোতে তেঁওৰ কৰি তোকৈ গেয়ে বিয়া হোৱা কাৰ্যটোৱে নিলেন এম খছি; টা পি তে কোনো কোনো কাৰ্যাপ্ত eos অৰ্থাৎ “ব-পৰোৰা দেখা গৈছিল। এই বিবাহ গোটত অতি। সেই বিয়ালৈ যাওতে লাইত না আৰু হৈছিল, সেই কথা মোৰ এতিয়াও॥ না যেৰে। মিল ব্যবসায় গোটাই লো যে, এ যোগাড়ী কৰিছিল। তাৰে দুখন কি তিনি গান