এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫৩
[খণ্ড ১১
কীৰ্ত্তন-ঘোষা
ষোড়শ কীৰ্ত্তন
ঘোষা॥ এ যাদৱ যাদৱ দীন-দয়াল।
তুমিসি আমাৰ গতি মুকুতি গোপাল॥১৬
পদ॥ এহিমতে ক্ৰীড়াতে ৰজনী যায় ক্ষয়।
দিন ভৈলে বিৰহে আকুল গোপাচয়॥
কৃষ্ণ যান্ত বনে তাঙ্ক নেদেখি আসুখে।
কৃষ্ণ-গুণ গায়া দিন বঞ্চে নানা দুঃখে॥ ১৭৩
নিস্তাৰ-কাৰণ নাহি হৰি-নাম বিনা।
কতো গোৰ্পী বোলে সখী কৃষ্ণ-কথা শুনা॥
বাম বাহুত বাম কপোল থাপিয়া।
মধুৰ বেণুক আনি অধৰে অৰ্পিয়া॥ ১৭৪
ৰন্ধ্ৰ-মধ্যে কোমল আঙ্গুলিচয় চালি।
যেতিক্ষণ বাংশী-ডাক দেন্ত বনমালী॥
তাক শুনি দেৱ-স্ত্ৰী সমস্তে মূচ্ছিত।
কাম-বাণে চিত্তে আতি হুয়া জৰ্জ্জৰিত॥ ১৭৫
বস্ত্ৰো নসম্বৰে মহামোহ হুয়া পড়ে।
স্বামীৰ কাছতে পাছে লজ্জা হোৱে বড়ে॥
হেন হৰি-বিৰহ সহিবো কেনমতে।
আউৰ গোপা বলে সৱে সখীৰ আগতে৷॥১৭৬
