এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
এই সুযোগক্তে আহোমৰ ৰাই বেৰি ধৰি মোগল জিলেৰি টাই। মহাশটত পৰি সিমলাই সন্ধিৰ প্ৰভাৱ কৰো নিৰুপায়। স্বৰ্গদেৱ নাতি হই। দিয়ে সালতা ই “মণ গাভৰু বিয়া বাহাহ লই বেটী বশী ঘোড়া জাতী--যৌতুক নই। ধ্বজ সিংহ ৰাই অসমৰ মহা প্ৰতাপেৰে ৰাজা পালে নবছৰ। “ৰমণী গাছ” পালে বাছাহে ভাবি বলে শৰা হল আৰু ৰা অসমৰ পাব পেচকচ চৈ প্ৰত্যেক বছৰ। কিন্তু সি বাসনা যেৰে নহল পূৰণ আহোম নহয় হল, দিব খোজ ৰণ, মহাক্ৰোধে দিল্লীশ্বৰে যুঁজিবলে আহোমৰে
- চান আৰু ফিমোজ সেনাপতিত্বত
পঠিয়ালে মোগলৰ সেনা অসংখ্যাত। হাৰিলে মোগল বেবে ভঙ্গ দিলে চানা ফিৰোজক বন্দী কৰি তেতিক্ষণ চৈৰণ চানা আৰু কৈ ফিৰো।
