এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
প্ৰথম দৃশ্য
ৰ বাহিৰ ৰা
এমনিতেই গচা কথা?
শিবাৰ সচা, প্ৰাণনাথ! ঘোম
আকাশ মেঘ গানি; তাৰ মাজে
বিলী হাঁহিমকনি; প্ৰভাত
নয়োগ; শাৰী জোনাক; বসন্ত।
ননিত কুসুম নুবাদ; আৰু মোৰ
এলতি মনজৰ বাবে হৃদয়ৰ
ব্যাকুল বেন যেনে সমা, জগতত
ইও তেনে সভা বুলি না, প্ৰাণনাথ।
এ—িশ যদি ২ চা নহয়?
শিদি ই নহয় শা, তেতে প্ৰাণেশ্বৰ।
ঈশ্বক সা কৰি অহা ও মানি,
হোৱা তেৰে তুমি মোৰ হেৰোৱ ৰতন।
এম-অহয়, মোৰ বিশ্বাস হোৱা নাই। এই কথা মানি
ল কোৱাৰ আগতে তুমি মোখ বিশ্বাস গোৰা।
অনিব লাগে মই বিশ্বাস তোমাৰ
লাভ নেই - ভিউ এতিয়াও
গোৱা নাই হয়ে তোমাৰ। এতিয়াও
শীলন বিয়ত উঠাই-মুৰাই
৭২