পৃষ্ঠা:ৰেণু.djvu/৩১

ৰেণু

 

সোৱৰণি৷

—০—

সৰগত ফুলিছিল পাৰিজাত ফুল
 কিবা ৰূপে তাৰে এটি সৰি
বিলালে সৌৰভ কত মানুহৰ ৰূপে
 দুদিনতে মৰতত পৰি৷

কাল বতাহৰ হেচা নোৱাৰিলে সব,
 দুদিনতে জয় পৰি গ’ল;
বাটৰ কাষৰ এই বটগছ জুপি মাথো
 সোৱৰণি চিন ৰূপে ৰ’ল৷

২৩