এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ৰেইনী
আমি যাম পিছে-পিছে
যাম দেই ল’ৰি–ল’ৰি–ল’ৰি— ”
সেই দৃশ্যটোত আনন্দৰ চকুলো বোৱাই আইতাকে প্ৰাণভৰি উপভোগ কৰিলে। উপভোগ কৰিলে ককায়েক ৰেমছয়েও।
অধীৰ আনন্দত ৰেইনীয়ে আকাশৰ পোহৰ দিয়া দেৱতালৈ চালে। তাই দেখিলে— ফট্ ফটীয়া নীলা আকাশত বহি পোহৰ দিয়া দেৱতা সূৰ্যটোৱে তাইলৈ চাই হাঁহি আছে।
:: সমাপ্ত ::
(৩২)
