পৃষ্ঠা:ৰাম-মালিকা.djvu/৫৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫১
ৰাম-মালিকা।

পাপৰ ভাণ্ডাৰ মহা পাতক দুৰ্ঘোৰ।
হৰিল সমস্ত নাৰায়ণ নামে চুৰ॥
ইটো পৰমাৰ্থ প্ৰসঙ্গৰ কথা গৈল।
অষ্টম কন্ধৰ শঙ্কা শুনা যেন ভৈল॥
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন আক কৰা সৰ্ব্বদাই৷
ভকতৰ পৰম সৰ্ব্বস আন নাই॥
শুনা সভাসদ পদ মহা ভাগৱত॥
যত অৰ্থ গুঢ় শঙ্কা দেখিয়ো দেহত॥
তিনি তাপ বহ্নি ইটো সদা হৃদি দহে।
বন্দি ভৈল যত লোক পৰিয়া বিমোহে॥
ইন্দ্ৰে বুলিলন্ত যেনে ব্ৰহ্মাৰ আগত।
শুনা প্ৰজাপতি মোৰ কথা ভৈল যত॥
দেখা দেখা ব্ৰহ্মা মোৰ কেন দিন পাতি।
বোজাৰ ওপৰে যেন দিল আক আঁটি॥
ইহাৰ আশয় শুনা সমস্য়ে সমাজে।
তাত্ পৰ্য্য কথা আক বোলে এহি কাজে।
কোন বোজা প্ৰজাপতি শুনা এক মনে॥
বেদে মোহ পাশ আৰু শ্ৰবণ কীৰ্ত্তনে।
দেহ গোটে পাছি বোজা পুত্ৰ ভাৰ্য্যা ছয়৷।
তিনি তাপে ভৈল আক আঁটিব আনয়॥
কাম প্ৰজাপতি দেৱতাতে ইন্দ্ৰিগণ।
মহা জ্ঞান বোধ কৰে তিলকে উচ্ছন॥