পৃষ্ঠা:ৰাম-মালিকা.djvu/৩৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩২
ৰাম-মালিকা৷

মনে দুৰ্য্যোধন,  নৃপতি তাহাৰ,
 আগতে দিলেক যায়॥
অৰ্জ্জুনৰ জানা, অঙ্গীকাৰ ভৈল,
 পাৰ্থনা জীৱ সবৰ।
মহা শুদ্ধ পথ, অনুকূল কৃষ্ণ,
 সখা ভৈল অৰ্জ্জুনৰ॥
যদি জানা তাৰ, ভাৰ্য্যা পুত্ৰ আদি,
 তাতে জীৱ বধ হয়।
ভীমে নিন্দা জানা, বোধে যুধিষ্ঠীৰ,
 ধনঞ্জয়ে গুৰু নৱ॥
ভকতিৰ মাতৃ, দ্ৰোপদী সুন্দৰী,
 মায়া বাঙ্ক কাটিলন্ত।
কৃষ্ণ আজ্ঞা অস্ত্ৰ, ধৰিয়া অৰ্জ্জুনে,
 বিপ্ৰ মুণ্ড মুণ্ডিলন্ত॥
গুৰু শিক্ষা বোধ, তিক্ষ্নত্তৰ অস্ত্ৰ,
 ভৈল দেখা আসি আবে।
মহ অহমম, গুছেতে বেতাৰ,
 এহি বোধে পাৱে যেবে॥
শুনা সাধুজন, তেজি আন জন,
 কৃষ্ণৰ চৰিত্ৰ ছয়।
ইহাৰ শ্ৰবণ,  কীৰ্ত্তন কৰয়,
 সমস্তে পাতক ক্ষয়॥