পৃষ্ঠা:ৰাম-মালিকা.djvu/১৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১
ৰাম-মালিকা৷

 দেহ ধন ঈশ্বৰৰ পাৱত অৰ্পিবা।
 নিবিড় স্বপে হৃদিপদ্মত চিন্তিবা॥
 ভকতেসে জানা নেবে গিৰি নৈবেদ্যৰ
 কহিলোহে নীতি ইটো প্ৰসিদ্ধ শাস্ত্ৰৰ॥
খেদ —খেদৰ কাৰণ কহো শুনিবা হৰিষে।
 কহন্তে শুনন্তে যেন অমৃত বৰিষে॥
 মই মহা পাপী বুলি খেদ কৰিবেক।
 খেদ কৰি গুৰু পাৱে শৰণ লৈবেক॥
 খেদসে কঠিয়া তাৰ ভৈলা শুনা আসি।
 গুৰু পাৱে ভক্তি তাৰ থাকয় প্ৰকাশি॥
 কাৰুণ্য পটল কহো শুনিয়ো সাম্প্ৰতে।
 সৎসঙ্গে কাৰুণ্য বুলি কহে ভাগৱতে॥
 সৎসঙ্গেসে ভূমি তাক জানা নিষ্ট কৰি।
 মহা মুখ্যত্তম পথ নাই আক স্মৰি॥

⸻⸻

অনুনাথনা—

জগতকে অনুদায়া কৰে নাৰায়ণ।
অনন্ত শয্যাত হৰি কৰন্ত শয়ন॥
অনুকুল বায়ু বাত হন্ত সংসাৰত।
গুৰুরূপ হুয়া দায়া সবাশো কৰন্ত॥