এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৬
ৰহঘৰা।
শেহত পূৰ্ণৰ অৱস্থা দেখিলে,
আটায়ে বোলে হৰি।
সম্পদৰ বন্ধু যিমান আছিল,
সকলো আঁতৰি গল;
খোৱাৰ দুখত, মনৰ শোকত,
মাকৰো মৃত্যু হ’ল।
উপায় নাপাই “মহাবিদ্যাটি”
কিঞ্চিৎ আয়ত্তকই;
কিছুমান দিন তৰিলে পূৰ্ণ,
নিশাচৰটি হই।
তাতে কিন্তু ভাগ্যৰ দোষত,
ঘটিল বিপদ বৰ;
এমাহ পিচত বগা ঘৰত
হলগৈ পূৰ্ণৰ ঘৰ।
অনুতাপৰ বহ্নিত এতিয়া
চেঁচা-পোৰা হই;
তাতে এদিন মৰিল পূৰ্ণ,
আপোনঘাতী হই।
গুৰিতে শাসনৰ অভাব হলে
কেনে পৰিণাম হয়;
পটন্তৰটো জলি থাকিল,
ভবিষ্যতলৈ।
⸻
