এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৭
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্য়ান ।
আমাক মেলাইবে, আসিবাক পাৱ,
এহিসে আশাত জীওঁ॥ ৩৫৭
পুত্ৰে বোলে মাৱ, পিতৃ আসিৱন্ত,
ওলাই মই থাকা বাট।
আপদ আন্ধাৰে, পোহৰ নেদেখো,
কতেক দুঃখ ললাট॥
হৰি হৰি প্ৰভু, ভালে কি আছন্ত,
মোৰ দুখ আছা চাই।
নজানো বিধাতা, তোমাক কৰিলে,
আৰু বা কোন বিলাই॥ ৩৫৮
মহা দুঃখ ডৰ, কিমতে সহিবো,
আমাক পাইলেক অন্তে।
হা প্ৰভু দেব, জনো প্ৰাণযাই,
তোমাক নতু দেখন্তে॥
আউৰ ইটো জন্মে, দেখিতে নপাইবো,
প্ৰভুৰ দুই চৰণ।
ইসে মহা দুখ, মই অবিহনে,
পুত্ৰৰ হইবে মৰণ॥ ৩৫৯
এহি মতে শান্তী, সদায়ে কান্দন্ত,
লোতকৰ নাহি ছেদ॥
