এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৪
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান
দণ্ডি কৰি পাচে, মৰাৰ ওপৰে,
কাম চাহিবাক দিল॥
মৃতকৰ বস্ত্ৰ, দিবি আনি আৰু,
যি পাস চিন্তা সজালি।
মহা কষ্টে দুখে, নৃপতি থাকিলা,
তাহাৰ আদেশ পালি॥ ৩৫০
আপোনাৰ অন্ন, চাণ্ডালে নেদয়,
ঘিণে মৰিবেক বুলি।
আঠে চাৰি তাৰ, দণ্ডিত ভুঞ্জন্তে,
যুড়িয়া নৱ পাতলি॥
চাণ্ডালৰ ঘৰে, বঞ্চন্তে ৰাজাৰ,
দণ্ডে এক যুগ যাই।
ভাৰ্য্য়াক পুত্ৰক, সুমৰি সদাই,
কান্দে হৰিশ্চন্দ্ৰ ৰাই॥ ৩৫১
হৰি হৰি বান্ধৈ, এবে হুইবে ভৈলা,
দুখতে মলীন মুখ।
সৰ্ব্বক্ষণে শোক, সুমৰি নেৰাব,
পুত্ৰৰ দেখিয়া দুখ॥
বুলিবে নৃপতি, আসিবন্ত পাৰা,
আমাক নিবে মেলাই
