পৃষ্ঠা:হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান.djvu/৮৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮১
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।

ডুলৰী।


শুনি হৰিশ্চন্দ্ৰ,   ঋষিক বোলন্ত,
  শৰণ লৈলো তোমাত।
ভুঞ্জিলো পৃথিবী,   আছিলো নৃপতি,
  সূৰ্য্যবংশে ভৈলোজাত॥
কোন সতে ভৃত্য,   হুইবো চাণ্ডালৰ,
  ইটো সবে গৰিহিত।
কুলীনৰ ঠাই,   আমাক বিকাই,
  লৈয়ো দক্ষিণাৰ বিত॥ ৩৪৩
শুনি বিশ্বামিত্ৰ;   ক্ৰোধে উঠলি,
  হায়োৰে পাপী দুৰ্জ্জন।
মোৰ মন পুৰি,   দক্ষিণা দিবাক,
  তোহোৰ নাহিকে মন॥
যেবে চাণ্ডালত,  বিক্ৰয় নযাস,
  যেবে ধন নেদ তাৰ।
এতিক্ষণে হেৰা,  শাপি ভস্মকৰো;
  নাহিকে দোষ আমাৰ॥ ৩৪৪
শুনি হৰিশ্চন্দ্ৰ,   বিহবল ভৈলন্ত,
  সমস্তে প্ৰাণ উড়িল।