পৃষ্ঠা:হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান.djvu/৩৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।

চিত্ত দৃঢ় ধৰি,   অধোমুখ কৰি,
  দুৱাৰ আসি পাইলন্ত॥
অন্তেষ পুৰত,   ভৈলন্ত প্ৰবেশ,
  একেশ্বৰে নৰ দেৱ।
সৈধা পটেশ্বৰী,   স্বামীক দেখিয়া,
  শপটে কৰিলা সেৱ॥ ১১৯
নৃপতি বোলন্ত,   শুনা মহদই,
  যেন হুৱা আছে কাজ।
বিশ্বামিত্ৰ ঋষি,   মোত খুজিলন্ত,
  দান দিলো সামৰাজ॥
তুমি আমি পুত্ৰ,   ৰোহিতাশ্ব বাজে,
  শৈলা যত ধন ধান।
দেশত থাকিবে,   আমাক নেদন্ত,
  যাইবে লাগে অন্য স্থান। ১২০
কোপে যম সম,   বিশ্বামিত্ৰ ঋষি,
  দ্বাৰত আচন্ত ৰই।
হৈব আথান্তৰ,   ওলোৱা সত্বৰ,
  কমৰক কোলে লই॥
যেবে মোত চিত   এড়া সবেবিত,
  বস্ত্ৰলোৱা এক খানি।