এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখান।
কেনমতে ইটো, পালিবেক ৰাজ্য,
প্ৰজাৰ নেজানে মৰ্ম্ম॥ ১১১
তিলৰ কুশৰ, ব্ৰাহ্মণ ইহাৰ,
ৰাজ্যত কমন ফলে।
খাই বিধ্বং সিবে, একোকে নেজানে,
বানৰৰ নাড়ীকল॥
স্বভাৱে কৃপণ, নেদয় নেখায়,
দ্বিজাগণ ধন সঞ্চা।
ভোজনিতে সবে, ৰাজ্য ভাঙ্গিবেক,
আছোক পালি প্ৰপঞ্চা॥ ১১২
ৰাজ্য় চৰ্চ্চা যত, পড়ি থাকিবেক,
শ্ৰাদ্ধৰ হুইবে দেয়ান।
ইহাৰ নিমিত্তে, দিবাক নপাইব,
আন ব্ৰাক্ষ্মণক দান॥
অল্পত সন্তোষ, নহিবেক ইটো,
ভস্ম কৰিবেক শাপে।
হেনয় আক্ৰোষি, ঋষিৰ ৰাজ্যত,
বঞ্চিবে কাহাৰ বাপে॥ ১১৩
হৰি হৰি হৰি, চন্দ্ৰ মহাৰাজ,
কৰিলা কোন বিপত্তি।
