এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।
নৃপতিক চাই, কৰৈ হাহাকাৰ,
কিনু নিদাৰুণ কাজ॥
অনেক পুৰুষ, তোমাৰ সেবক,
তুমিসি আমাৰ দেৱ।
কোন সতে আজি, তোমাক তেজিয়া,
ঋষিত কৰিবো সেৱ॥ ১০৯
পুত্ৰতো অধিক, দশ গুণ কৰি,
পালিলা তুমি আমাক।
একোকালে নতু, শুনো প্ৰাণ প্ৰভু,
তোমাৰ নিষ্টুৰ বাক॥
কি কাৰণে তুমি, কিবা মাৱ বাপ,
হেন নও জানৈ লোকে॥
তুমি অবিহনে, কিকৰে জীৱনে,
কান্দৈ প্ৰজাসবে শোকে॥ ১১০
কৈৰপৰা আসি, পৰিলেক ইটো,
বিশ্বামিত্ৰ ধূমকেতু।
ইহেন ৰাজ্য়ত, সুখদে বঞ্চিবে,
নপাইলো ইহাৰ হেতু॥
বনবাসী কৃষি, ৰাজা ভৈল আসি,
এড়ি যত ধৰ্ম্ম কৰ্ম্ম।
.
