এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৩
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।
ইয়ো যেবে হোয়ৈ সঞ্চা, তপ জপ সবে মিছা,
আউৰ ধৰ্ম্ম নাহি সংসাৰত॥ ৪১৮
স্বপ্নতো তোমাৰ মতি, পাপত নাহিকে ৰতি,
পৰম বৈষ্ণৱ ৰাজ ঋষি।
আজ মই মৰো মৰ্ম্মে, মহা যজ্ঞে দান ধৰ্ম্মে,
সহায নভৈল কেহো আসি॥
হেন শুনি নৃপবৰ, শোকে দহে কলেৱৰ,
কান্দিল শৈব্যাৰ গলে ধৰি।
গড়া গডি পৃথিবীত, কতো বেলি ধৰিচিত,
স্তম্ভ হৈযা ৰাজা পটেশ্বৰী॥ ৪১৯
যিমতে চাণ্ডাল ভৈলা ভাৰ্য্য়াত কহিবে লৈলা,
নিশ্বাস তেজিয়া নৃপবৰ॥
শৈব্যায়ো কহিলা তাপে, যেন মতে খাইল সাপে,
যেন মতে মৰিল কুমৰ॥
নৃপতি বোলয় প্ৰিয়া, নসহে আমাৰ হিয়া,
আপদৰ নেদেখোহো পাৰ॥
কেৱলেসে আছে প্ৰাণ, নষ্টভৈল শ্ৰতিজ্ঞান,
দশোদিশ দেখো অন্ধকাৰ। ৩২
দুখ ভুঞ্জি নপাওঁ ওৰ, মৰণত পৰে মোৰ,
উপায় নেদেখো মই আন॥
