এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ভূম্কাত নিৰ্যাতিত গাভৰুৰ উক্তি
জীৱনৰ ফুলনিত এচেৰেঙা ৰঙা ৰ’দ
মৰমৰ আপদাল পাই
পাহি মেলিছিলোঁ মাথো,
বুকুত কিমান আশা, আল্ফুল্ কিমান সপোন!
আচম্বিতে প্ৰলয় দুৰ্যোগ নামে
আৰণ্যক বিভীষিকা, গুহাৰ আন্ধাৰ
মোৰ সমুখত মূৰ্ত্তিমান উলঙ্গ বুভুক্ষা।
দানৱৰ দলনত থান্বান্ সেউজী দুবৰি
দুঃসহ দুখত
বুকু ভাঙি কান্দে ধৰিত্ৰীয়ে।
ধুমুহা আহিল, গ’ল
পৰি ৰ’ল বিধ্বস্ত প্ৰকৃতি
বিপৰ্য্যস্ত জীৱন-যৌৱন।
মোৰ হৃদয়ৰ তুলসী তলত
জ্বলিছিল এগছি প্ৰদীপ ,
এখনি মুখৰ ছবি
চৌপাশে, বাসনাৰ মৌ-মিঠা অস্ফুট গুঞ্জন
আজি চুৰমাৰ সকলো সপোন।
হিয়াত তোমাৰ আজি নুঠে আবেগৰ ঢো—
মই ঠেনুভঙা পুৰণি পিয়লা
তলসৰা মদাৰৰ ফুল।
জুমি চালো প্ৰতি কোণ আপোন হিয়াৰ
নাই ক’তো লেশমাত্ৰ পাপৰ কণিকা;
