পৃষ্ঠা:হাহিৰ টোপোলা.pdf/১০১

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ডাইনাপালীঃ ওজা

ডাইনাপালীঃ ওজা ওজা এটু হবনা খুৰা। অ এট্টু শান্তি পর্ব। ভাল ভাল এতে পহৰ। শুইনচা ভেদো খুৰা আগৰ দিনৰ ক আছিল অতি বৰো আজি কালি ক ডাইনাপালী ঃ ওজা

সৰু হৈ গেল ডাইনাপালী : এ ৰাম শুইনচনা ভেদে খুৰা ভীম মহাবলী শিলে দি সাগৰ বান্ধি মই মাতিবকে নৰো ৷ শুনিছে বিয়েনী কি সুন্দৰ কথা ক মানে কৃষ্ণ, বৰ তেৱে জগতৰ শ্ৰেষ্ঠ। সেই ভগৱান কৃষ্ণক মাতিবকে নৰো, মানুহে তেওঁৰ মহিমা কি বুজি পাম। মাত বাপা। লঙ্কাক গৈলা চলি।

এনেকুৱা বলবান ভীম, ৰামে যি শিলেদি সাগাৰ বান্ধি

সাগাৰ বান্ধি লঙ্কাক গেছিল সেই গতাই শিল ডাইঙবা পাৰা বলবান ভীম কি সুন্দৰ কথা। পঢ়া। ডাইনাপালী : এ ৰাম।

বি. এ. বেলাও গেছি ভাতো হৈছি আৰ আধ্যা ফেলে । দেক। খুৰা মইতো সেইতু নাজনু। হব আধ্যাতু মইয়ে ফেলাও দে। মহাভাৰতৰ কথা অমৃত সমান। হাহিৰ টোপোলা- ৯২