এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৩
নাৰী পৰ্ব্ব।
এতেকতে মনে গুণি ছোৱা নাৰায়ণ।
তষু বুদ্ধিবলে ৰৈল পাৰ্থৰ জীৱন॥
যৈসানি গঙ্গাৰ সুতে ঘোৰ শৰ ধৰি।
হানিলন্ত পাণ্ডৱক বধ মনে কৰি॥
সেহি শৰ দেখি ভয় পাইলা হৃষিকেশ।
সবাকো বিমুখ হেতু কৰিলা আদেশ॥
পাণ্ডবি দলত সবে ধনু শৰ এড়ি।
পিঠি দিয়া বহিলেক তযু অজ্ঞা ধৰি॥
কেৱল বিমুখ নভৈলেক ভীম বীৰ।
গদা পাতি বহিলন্ত মন কৰি থিৰ॥
হেন দেখি তুমিয়ো বিকল আতি ভৈলা।
ভীমক কৰিয়া পাচ আগ বাঢ়ি ৰৈলা॥
খেদি আইল শৰপাট দহিবে ভীমক।
বুকুপাতি সেহিশৰ ধৰিলা কিসক॥
যদি তুমি নাৰাখিবা হন্তে পাণ্ডৱক।
তেবে সেহি শৰে দহি নিযয় যমক॥
যেনে তেনে পাণ্ডৱক তুমি ৰক্ষাকৰা।
মোৰ তনয়ৰ মাত্ৰ বিঘিনি আচৰা॥
ভীষ্ম হেন মহাবীৰে কৰিল সমৰ।
তাহাঙ্ক জিনন্তা সাই ত্ৰৈলোক্য ভিতৰ॥
বাঞ্চিলে মিলয় যাৰ স্বচ্ছন্দ মৰণ।
তযু বুদ্ধি বিনে তাঙ্ক জিনে কোন জন॥
