এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৯
নাৰী পৰ্ব্ব।
গান্ধাৰীৰ সন্তাপে দহয় তনু মন।
দেখি কৃষ্ণে বুলিলেক মধুৰ বচন॥
নাকান্দা নাকান্দা মাৱ নকৰিৱা শোক।
কান্দিলে কি পাইবা আৰু দুৰ্য্যোধন পোক॥
জন্মিলে মৰণ আছে জানা সমস্তৰে।
চিৰজীৱী লোক জানো দেখিছা সংসাৰে॥
কাল ভৈল মৰিল তোমাৰ সুতগণ।
পূৰ্ব্বত বিধিয়ে যেন কৰিছে লিখন॥
হেন জানি শোক এড়া কৰ্ম্মফল জানি।
মিছা শোকে ফল নাই বুলিলে প্ৰমানি॥
হেন শুনি গান্ধাৰীৰ স্থিৰ কৰি মন।
লোতক মুচিয়া পাছে বুলিলা বচন॥
হে কৃষ্ণ যি বুলিলা দৈৱকী তনয়।
সবে সত্য হয় কিন্তু ভাণ্ডিছা নিশ্চয়॥
তিনিয়ো লোকৰ মাত্ৰ তুমি অধিকাৰী।
শ্ৰজন্তা পালন্তা সৃষ্টি সংহাৰ কাৰি॥
তুমি বিনে কৰ্তা নাহি ইতো ব্ৰহ্মাণ্ডত।
স্বচ্ছন্দে কৰিছা ভাল মন্দ কাৰ্য্য যত॥
সমস্ত জীৱৰ গতি পৰমাত্মা ৰূপি।
ইতো জগতত তুমি আছা সৰ্বব্যাপী॥।
হৃদয়ত যেন বুদ্ধি দিয়া নাৰায়ণ।
সেইৰূপ কৰ্ম্ম আচৰয় প্ৰাণীগণ॥
