এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
নিদ্ৰাক নপাই যিটো শীতল শয্যাত।
এবে ঘোৰ নিদ্ৰা ভৈল কঠিন ধৰাত॥
ইজন্মক লাগি পুতাই গৈল পৰলোক।
কেৱল ডুৱাইল শোক সাগৰত মোক॥
হে কৃষ্ণ মোৰ পুত্ৰে নুশুনিল কথা।
সিকাৰণে ভৈল তাৰ এমুৱা অৱস্থা॥
আচৰি মৰিল পুত্ৰ ক্ষত্ৰিয়ৰ ধৰ্ম্ম
তাৰ হেতু আমিয়ো এচল শোক মৰ্ম্ম॥
কিন্তু এক ভৈল মোৰ ঘোৰ হৃদিতাপ।
ৰণ ক্ষেত্ৰে দেখি দুৰ্য্যোধনৰ ভাৰ্য্যাক॥
নেদেখিল যাক চন্দ্ৰ সূৰ্য্য একো কালে।
হেনয় বোহাৰী কান্দে পৰম বিকলে॥
চোৱা হৰি বাতুল ভৈলেক বধুগণ।
হেন দুঃখ কিমতে সহিবো নাৰায়ণ॥
মোৰ ভাই শকুনি কপতি দুৰাচাৰ।
তাৰ বুদ্ধিতেসে ভৈল সবংশে সংহাৰ॥
কাৰোবাক্য নমানিল মোৰ পুত্ৰগণ।
তাৰ সমুচিত ফল পাইল সিকাৰণ॥
কিন্তু মোৰ হেন খেদ হৃদয়ত আতি।
বৃদ্ধকালে নৃপতিৰ হব কোন গতি॥
একে অন্ধ তাতে বৃদ্ধ এবে পুত্ৰহীন।
পুত্ৰ পুত্ৰ বুলি কান্দিবেক ৰাত্ৰি দিন॥
