এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭২
স্ত্ৰী পৰ্ব্ব।
কৰ্ম্মফলে হোৱে মাত্ৰ জনম সংহাৰ।
আনৰ নাহিকে তাত কিছু অধিকাৰ॥
কিন্তু লোকগণে যেন কৰ্ম্ম আচৰয়।
অৱশ্যে তাহাৰ তেনে ফলক পাৰয়॥
দেৱতাক নিন্দে আৰু নিন্দে দ্বিজগণ।
পিতৃ মাতৃ গুৰুক নিন্দয় অজ্ঞজন॥
ইসবক বেদে বুলি আছয় কুকৰ্ম্ম।
তাক আচৰিলে মহা সিজয় অধৰ্ম্ম॥
মন্দকৰ্ম্ম তেজি যিতো সুকৰ্ম্ম আচৰে।
ইহজন্মে পৰজন্মে সুখ ভোগকৰে॥
জীৱন্তে সংসাৰে বহু ভোগক ভুঞ্জয়।
মৰিলেয়ো সৰ্ব্বজনে গুণ বখানয়॥
অহঙ্কাৰে মত্ত হুয়া যিতো দুষ্টনৰে।
সন্ত সুজনৰ বাক্য তাক অনাদৰে॥
স্বেচ্ছাচাৰী হৈয়া মন্দকৰ্ম্ম আচৰয়।
পৰিশেষে ভষ্মভুত সিজন হোৱয়॥
তযু পুত্ৰ দুৰ্য্যোধন আতি ক্ৰুৰমতি।
মন্দকৰ্ম্ম আচৰি ফুৰিল দিনেৰাতি॥
শেষে নিজ কৰ্ম্মফল অৱশ্যে ভুঞ্জিল।
কাৰো কথা নুশুনি সবংশে তল গৈল॥
হেন জানি আত তযু শোক নুযুৱায়
উপজিলে যেবে তেবে যমপুৰে যায়॥
