এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭১
নাৰী পৰ্ব্ব।
অকলে পৰিয়া তুমি আছা পৃথিবীত।
ভীষ্ম, দ্ৰোণ, কৃপ, কৰ্ণ, নাহিকে লগত॥
নাহিকে তুলত তোৰ শকুনি মাতুল।
আৰু তেৰি উনশত ভাতৃ মহাবল॥
একাদশ অক্ষৌহিনী নাহি সেনাগণ।
অকলে কৰিয়া আছি ভূমিত শয়ন॥
তেজিয়ো আলাস বাপু হাতে অস্ত্ৰধৰ।
যুদ্ধ হেতু হাঙ্কাৰিয়া আছে বৃকোদৰ॥
উঠা উঠা পুত্ৰ আৰু নিদ্ৰা পৰিহৰা।
হাতে গদা লই ভীম লগে ৰণ কৰা॥
কৃষ্ণ ধনঞ্জয় তোক মাতিছে সঘণে।
মৌন হুই আছা প্ৰত্যুত্তৰ নেদা কেনে॥
চিৰকাল হেতু কৈলি মাটিত শয়ন।
আৰুকি দেখিবো তোৰ সুচান্দ্ৰ বদন॥
এহিবুলি গান্ধাৰ ভৈলেক অচেতন।
সমূলি মৰিল যেন নাহিকে চেতন॥
হেন দেখি কৃষ্ণে পাছে কৰিয়া যতন।
কথমপি গান্ধাৰীক কৰাইলা চেতন॥
মধুৰ বচনে বুলিলন্ত বহুভাৱ।
শুনা ৰাজ পটেশ্বৰী কৌৰৱৰ মাৱ॥
মিছাতে নকৰা তুমি সন্তাপ অসীম।
যত দেখা চৰাচৰ দৈবৰ অধীন॥
