পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/৭৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৪
স্ত্ৰী পৰ্ব্ব।

হৰি হৰি বিধি মোক কিকাৰ্য্য কৰিলা।
আগে নিধি দিয়া কেনে পাচত হৰিলা॥
মাৰিলা শতেক পুত্ৰ কেনে ধৰো দেহ।
সবাতো কৰিয়া মোৰ দুৰ্য্যোধনে স্নেহ॥
হা কৈক গৈলা বাপু পুত্ৰ দুৰ্য্যোধন।
তোমাৰ সন্তাপে মোৰ নৰহে জীৱন॥
আই বুলি কোনে আৰু মাতিবেক মোক।
কোননো দাৰুণ যমে হৰি নিলে তোক ॥
মোৰ এই দেহা কিনো লোহায়ে গঢ়িল।
পুত্ৰৰ মৰণ দেখি প্ৰাণ নছাৰিল ॥
হৰি হৰি কিনো মোৰ কপালে লিখিল।
পুত্ৰৰ আগত মোক মাৰবে নিদিল॥
পূৰ্ব্ব জন্মে কিনো ঘোৰ আচৰিলো পাপ।
সিকাৰণে গাওঁ শত পুত্ৰৰ সন্তাপ॥
এহিবুলি মাটিত পৰয় ধণে ঘণ।
পুত্ৰৰ সন্তাপ আতি বাঢ়ে অনুক্ষণ॥
হৰি হৰি কিনো দুঃখ দিলামোক বিধি।
শত পুত্ৰ ভৈল যেন স্বপোনৰ নিধি॥
হাহা দুৰ্য্যোধন বুলি কাঢ়ে দীৰ্ঘ ৰাৱ।
মোক অনাথিনী কৰি গৈল কোন ঠাৱ॥
যেহি দিন ধৰি পুত্ৰ বজাইলা ৰণক।
সিদিনাৰে পৰা আৰু নেদেখিলো তোক॥