এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৯
নাৰী পৰ্ব্ব
গান্ধাৰী প্ৰভৃতি স্ত্ৰী সকলৰ যুদ্ধৰ-
ঠাইলৈ গমন আৰু নিজ-
পতি পুত্ৰৰ মৃত শৰীৰ
দেখি সকলোৰে বেজাৰ।
পদ।
মুনিয়ে বোলন্ত শুনা পৰীক্ষিত সুত।
নাৰী সকলৰ যেন ক্ৰন্দন অদ্ভুত॥
কুৰু পাণ্ড, দুইহান্তৰ যত নাৰী মানে।
মৃত শৱ চাহিবে গৈলন্ত দুঃখ মনে॥
সঞ্জয়ে ধৰিলা ধৃতৰাষ্ট্ৰৰ হাতত।
লাসে লাসে লৈষান্ত আৰোপি শৰীৰত॥
ভীমাৰ্জ্জুন যুধিষ্ঠিৰ শ্ৰীকৃষ্ণ সহিতে।
সৰ্ব্বজন যাই ধৃতৰাষ্ট্ৰৰ পাচতে॥
ৰণভূমি মাজত পশিলা সবে যাই।
মহাভয় পাইল সবে দেখি সেহি ঠাই॥
শোনিতে ভৈলেক পঙ্ক ৰণ ভূমি খান।
মৰা সৱ পৰি আছে পৰ্ব্বত সমান॥
হাতে মুণ্ড তুলিয়া নাচিছে ভুতগণ।
প্ৰেত পিশাঞ্চক দেখি ভীত হৱৈ মন॥
