এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৬
স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব
তুমি হেন সিদ্ধ পাণ্ডৱৰ সখা ভৈলা।
তেবে কিয় ভদ্ৰাৰ পুল্ৰক মৰাইলা॥
তাহে আৰু অভিমন্যু ভাগিন তোমাৰ।
তাহাৰ মৰণ শুনি দুঃখ পাইলো বৰ॥
সেই শোকে মোৰ দেহা দহে অনুক্ষণ।
নৰহে জীবন মোৰ শুনা নাৰায়ণ॥
হেন শুনি কৃষ্ণে পাছে বুলিলন্ত মাতি।
কি কাৰণে মোত তুমি দুঃখ কৰা আতি॥
যাৰ ভাগ্যে যেন লিখি অছয় বিধতা।
তাক খাণ্ডাইবাক কাৰ আছয় ক্ষমতা॥
ময়ো তাক অন্যথা কৰিবে নপৰিবো।
বিধিৰ নিয়ম তাক কিমতে লঙ্ঘিবো॥
আয়ু অনুৰূপে প্ৰাণী জীৱন মৰণ।
কাৰ শক্তি আছে তাক কৰে নিবাৰণ॥
কোনোজনে বহুকাল জীৱে কৰ্ম্মফলে।
কেহোজন কৰ্ম্মফলে মৰে অল্পকালে॥
পাপতো নমৰে প্ৰাণী নিজীৱে পুন্যত।
কৰ্ম্ম অনুসাৰে জীৱ কৰে যাতায়াত॥
হেন জানি মোত নকৰিবা অসন্তোষ।
কৰ্ম্মফল জানি কৰা চিত্তক সন্তোষ॥
এতহন্তে আসি পাইলা উত্তৰা কুমাৰী।
স্বামী শোকে কান্দে অতি পৃথিবীত পৰি॥
