এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৪
স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব
সিকাৰণে কৌৰৱক মাৰিলো ৰণত।
যাৰ যেন অঙ্গীকাৰ আছিল পূৰ্ব্বত॥
তথাপি তোমাৰ মনে আছে অসন্তোষ।
শাপি ভষ্ম কৰা হোক তোমাৰ সন্তোষ॥
শাপ যোগ্য কৰ্ম্ম কৰি আছো নৰাধমে।
ৰাজ্য লোভে জ্ঞাতি বধ কৰিলো অধমে॥
জ্ঞাতি বধি চাণ্ডাল কৰিলো পাপ কৰ্ম্ম।
সংসাৰে কুখ্যাতি ৰৈল সিজিল অধৰ্ম্ম॥
এতেকে মোহোৰ জীৱনত কিবাফল।
দিয়া ঢণ্ড শাপ মোক যাও ৰসাতল॥
যুধিষ্ঠিৰ ৰাজাৰ শুনিয়া হেন বানী।
মনত সন্তোষ পাইলা কৌৰৱ জননী॥
পাণ্ডৱ সবত পুল্ৰ সম স্নেহ ভৈলা।
বচনে সাদৰি পাছে বুলিবাক লৈলা॥
যিবুলিঙ্গা বাপ তুমি সবে সত্য হয়।
তোমাসাত দোষ নাই জানিলো নিশ্চয়॥
নিদিবোহোঁ শাপ ভয় নকৰিবা মনে।
কিন্তু মোৰ পুল্ৰ শোক নসহয় প্ৰাণে॥
তোমাৰ জননী কুন্তী আসিছে ইঠাই।
তাঙ্ক ভেঁটিয়োক শীঘ্ৰে তুমি পঞ্চভাই॥
এহিবুলি নিচুকি থাকিলা কুৰুমাৱ
অনন্তৰে যুধিষ্ঠিৰ চালিলেক গাৱ॥
