এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব
আৰু তযু গৰ্ভে যত ভৈলেক নন্দন।
সবে দুৰাচাৰী, কাৰো ধৰ্ম্মে নাহি মন॥
নিজ দোষে তোমাৰ তনয় মৰিলেক৷
ছিদ্ৰ মাত্ৰ কেৱল আমাত ৰহিলেক॥
কাল অনুসাৰে মিলে সবাৰো মৰণ।
মৰণ জনৰ এক থাকয় কাৰণ॥
কেহোজন সৰ্পৰ দংশনে মৃত্যু হয়।
কোনোজন বৃক্ষহন্তে পৰিয়া মৰয়॥
মহীযত মৃত্যু কাৰো কেহোবা গণ্ডত।
কাৰোবা মৰণ মিলে হস্তীৰ শুণ্ডত॥
জলে ডুবি মৰে কেহো কেহোবা ব্যাঘ্ৰত।
অস্ত্ৰাঘাটে মৰে কেহো কেহো বৰাহত॥
আত্ম ঘাট হৈয়া কাৰো মিলয় মৰণ।
মৃতক জনৰ এক থাকিব কাৰণ॥
ওযু, পুল্ৰগণ মাৱ মৰিল আপুনি।
কিন্তু আমি ভৈলোঁ মাত্ৰ কেৱল কাৰুণি॥
পৃথিবীত অপযশ ৰহিল আমাৰ।
মৰিলেক শতভাই দোষে আপোনাৰ॥
অনীতি কৰিলে বহু তোমাৰ নন্দনে।
নানা দুঃখ আমাক দিলেক দিনে দিনে॥
বালক কালতে আমি ভৈলো পিতৃহীন।
দুঃখে সুখে ৰৈলো জেষ্ঠ্য পিতৃৰ অধীন ॥
