এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৬
স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব৷
বিৰাট নগৰে, অজ্ঞাত বৰিষ,
দাসত্বে বঞ্চিলো কাল॥
বনবাস হন্তে, নিকাৰ ভুঞ্জন্তে,
আসি ভৈলো কতো কালে।
পঞ্চখানি গ্ৰাম, খুজিবাক লাগি,
পঠাইলে আমি গোপালে॥
উভয় কুলৰ, কন্দল ভাঙ্গিবে,
গৈলা যদুকুলপতি।
ঋষি মুনিগণো, গৈলন্ত তথাকে,
তাঙ্ক বুজাইবাক প্ৰতি॥
তথাপি তোমাৰ, তনয়ে বুলিল,
ৰাজ্য নেদো যুদ্ধ বিনে।
সিসব কথাক, শুনি আছা তুমি,
লোক মুখে দিনে দিনে॥
ৰাজ্য দিব কথা, দূৰতে তেজিয়ো,
কৃষ্ণক বান্ধিবে মন।
কৈত শুনি আছা, হেন নিদাৰুণ,
কৰ্ম্ম কৰে কোন জন॥
পাছে ভীষ্ম দ্ৰোণ, বিদুৰ প্ৰমোখ্যে,
বুলিলা অনেক বাক।
তুমিয়ো বুজাইলা, এবে পাসৰিলা,
মনে সুমৰিয়ো তাক॥
