এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩২
স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব।
ধৃতৰাষ্ট্ৰ আসিবাৰ শুনি পাণ্ডুগণে।
পঞ্চ ভাই আলোচ কৰয় ভীত মনে॥
যুধিষ্ঠিৰে কৃষ্ণক সম্বোধি বুলিলন্ত।
দেখা জ্যেষ্ঠ পিতৃ কুৰুক্ষেত্ৰে আসিলন্ত॥
মোৰ ইতো মুখ তাঙ্ক দেখাওঁ কোন সতে।
কিবা কথা পুছিলে বুলিবো কেন মতে॥
পুত্ৰ শোকে গান্ধাৰী আসিছে ক্ৰোধে ধাই।
তান চণ্ড সাপে আজি মৰো পাঞ্চ ভাই॥
শত পুত্ৰ মাৰিলেক ভীমে গদাঘাটে।
হেন শোক মাৱ হৈয়া সহিব কিমতে॥
এতেকে গান্ধাৰী শাপ দিবেক নিশ্চয়।
আজি ৰক্ষা হেতু প্ৰভু নেদেখো উপায়॥
মিছাতে কৰিলো আমি হেন ঘোৰ ৰণ।
পিতামহ ভীষ্মক মাৰিলো অকাৰণ॥
মিছাতে সাঞ্চিলো গুৰুবধ মহাপাপ।
মিছা তেসে দিলো ধৃতৰাষ্ট্ৰক সন্তাপ॥
বন্ধু বান্ধৱক মৰাইলোহো অকাৰণ।
মিছা তেসে বধিলোহো জ্ঞাতি পুত্ৰগণ॥
যতেক কৰিলো মানে ভৈলেক নিষ্ফল।
ছাইত হুনিলো যেন কিছু নাই ফল॥
আজি পঞ্চ ভাইৰ জীৱনত নাই আশা।
ৰাজ্যক লাগিয়া মই কৰিলো নৈৰশা॥
