এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২
স্ত্ৰী পৰ্ব্ব।
পাণ্ডু হন্তে পাঞ্চজন, উপজিবে ভাতৃগন,
দেৱ অংশে পৰম সজ্জন।
ৰাজ্য হেতু দুই হান্তৰ, মিলিবে কন্দল ঘোৰ,
একত্ৰ হৈবেক ক্ষত্ৰিগণ॥
যদুকুলে অৱতৰি, ভাৰ হৰি বাক হৰি,
পাণ্ডবৰ হৈবেক সহায়।
কুৰুক্ষেত্ৰে লগাই ৰণ, তাতে যত ক্ষত্ৰিগণ,
সমস্তকে লগাইবেক ঠায়॥
এতেকে পৃথিবী আমি, বুলিলো নিশ্চয় বাণী,
নকৰিবা চিন্তা অকাৰণ!
দুৰ্য্য়োধন হেতু সাৰ, গুচিবে তোমাৰ ভাৰ,
এবে তুমি কৰিয়ো গমন॥
হেন শুনি বসুমতী, প্ৰণামি ব্ৰহ্মাক সতী,
নিজ স্থানে কৰিলা পয়াণ।
শুনা আবে নৰ নাথ, যেনয় শুনিলো তাত,
বুলি লোহো তোমাত প্ৰমান॥
সেই দুৰ্য্যোধন আসি, গান্ধাৰীৰ গৰ্ভত পশি,
ভৈলা মহা দুষ্ট ক্ৰোধ শালী।
তযু বংশ ধ্বংশ হেতু, জন্মিলাহা আসি সিতো,
জানিবা নিশ্চয় ক্ৰুৰ, কলি॥
সি কাৰণে ক্ষত্ৰিগণ, হুয়া সবে এক স্থান,
কুৰুক্ষেত্ৰে ভৈলেক নিৰ্য্যাণ।
