পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/২৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
স্ত্ৰী পৰ্ব্ব


যেন জীৰ্ণ বস্ত্ৰ এৰি নৱ বস্ত্ৰ লয়।
ভগ্ন গৃহ এৰি নৱ গৃহ প্ৰবেশয়॥
তাৰ ভিন্ন ভাৱ নাই জনম মৰণ।
কাল ভৈলে হৈবে জানা সবাৰো ধ্বংশন॥
উপজিয়া মৰে কেহো মৰে দশ মাসে।
গৃহবাসে মৰে কেহো কেহো বা ঔদাস্যে॥
গৰ্ভতে মৰয় কেহো নিজ কৰ্ম্ম ফলে।
কেহো কাকো মাৰিব নোৱাৰে মহাবলে॥
সকলো মৰিব কিন্তু নিয়ম বিদুৰ।
আগ পাছ কৰি সবে যাইব যমপুৰ॥
মৃত্যু জন হেতু তুমি নকৰিবা শোক।
ৰণত পৰিয়া সবে গৈল স্বৰ্গলোক॥
সম্মুখ সমৰে যাৰ মিলয় মৰণ।
অৱশ্যে সিজন কৰে স্বৰ্গক গমন॥
এতেকে নকৰা শোক তুমি মহাৰায়।
কান্দিলেয়ো তযু পুত্ৰ নাসিব দুনাই॥
আৰু মহাৰাজ তুমি গুনিয়ো মনত।
দুৰ্য্যোধন কুমতিৰ জন্ম সময়ত॥
মই যে বুলিলো আক পেলায়ো জলত।
আত হস্তে পাছে মিলিবেক উতপাত॥
ইয়াৰ কাৰণে কুৰু কুল হৈবে ক্ষয়।
সসাগৰা পৃথিবীৰ মিলিবে প্ৰলয়॥