এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩
নাৰী পৰ্ব্ব
ভাল মতে গুনি চোৱা আপোন মনত।
মৰণ এড়াইবে কোনে পাৰে ত্ৰৈলোক্যত॥
ব্ৰহ্মা বিষ্ণু মহেশৰো আছয় পতন।
ইতিনি লোকত কেহো নাই আমৰণ॥
শুনা শুনা মহাৰাজা বোলোহো তোমাত।
কালৰ অধীন জানা তিনিয়ো জগত॥
কাল পূৰ্ণ ভৈলে ৰাখে নাহি হেন জন।
সি জনৰ যেনে তেনে মিলিবে মৰণ॥
সমস্তৰে মৃত্যু আছে জানা নৰ ৰায়।
হেন জানি অতি তযু শোক নুযুৱায়॥
নাৰদে তোমাত পূৰ্ব্বে বুলিলা যেহেন।
বংশ নাশ হেতু দুৰ্য্যোধন উতপন্ন॥
সেই কথা মনে সুমৰিয়ো অন্ধৰাজ।
দুৰ্য্যোধন হেতু নাশ সমস্ত সমাজ॥
ভীষ্ম, দ্ৰোণ, বিদুৰে বুজাইল যেন নীত।
দুৰ্য্যোধন দুষ্টে তাক দেখিলে অহিত॥
মহা শান্তী গান্ধাৰী তাহান নিজ মাৰ।
তেহো বাধা বানী বহু বুজাইলন্ত ভাৱ॥
তথাপি কাহাৰো বাক্য নামানি দুৰ্জ্জন।
আপুনি মৰিল মাৰিলেক জ্ঞাতিগণ॥
শুনা আৰু মহা ৰাজা বোলোহো উচিত।
পূৰ্ব্বে নুশুনিলা তুমি বিদুৰৰ হিত॥
২
