এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১
নাৰী পৰ্ব্ব
বৃদ্ধতো প্ৰধান শাস্ত্ৰে পৰম পণ্ডিত।
ধৰণী মণ্ডলে তুমি ৰাজা অখণ্ডিত॥
অকণ্টকে মহা সুখে প্ৰজাক পালিলা।
স্বৰ্গতে অধিকে তুমি ভোগক ভুঞ্জিলা॥
শত পুত্ৰ তুমি লভিলাহা মহাৰাজ।
মহাসুখে পালি আছিলাহা ৰাজ কায॥
এতিয়া তোমাৰ সেই দশা পালটিল।
পুত্ৰ শোকে চিৰকাল কান্দিবাক ভৈল॥
জানিবাহা কৰ্ম্মাধীন সমস্ত সংসাৰ।
বিষয়ৰ যত সুখ সকলো অসাৰ॥
ধন জন পুত্ৰ ভাৰ্য্যা বিষয়ৰ যোগ।
কৰ্ম্ম অনুসাৰে মাত্ৰ পাই ভোগাভোগ॥
ক্ষণিক সংসাব ইতো নোহে চিৰ স্থায়ী।
আত চিন্তা কৰা মিচা জানা মহাৰাই॥
পূৰ্ব্বে যত আছিলেক ৰাজা ৰাজেশ্বৰ।
দীল্লিপ, মান্ধাথা, পৃথু, ৰঘু নৃপবৰ॥
লহুষ, যজাতি, হৰিশ্চন্দ্ৰ মহামতি।
সগৰ প্ৰমোখ্যে আনো আছিল নৃপতি॥
সসাগৰা বসুমতী সি সবে ভুঞ্জিলা।
মহাযজ্ঞ, দান আদি অনেক কৰিলা॥
পৃথিবীৰ ব্ৰাহ্মণক নানা দান দিলা।
দুঃখী ভীক্ষু আদি সবে অদৰিদ্ৰ ভৈলা॥
