এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭
নাৰী-পৰ্ব্ব
অকালতে কালে হৰি নিল পুত্ৰগণ।
একেলগে মিলিলেক সবাৰো মৰণ॥
এক পুত্ৰ মৰিলে হৃদয়ে অসহন।
মোৰ ভাগ্যে ভৈল শত পুত্ৰৰ মৰণ॥
কিনো মোৰ বজ্ৰময় হৃদয় কঠিন।
পুত্ৰৰ মৰণ শুনি নযাই জীৱন॥
হৰি হৰি কিনো ঘোৰ কৰি আছো পাপ।
একে লগে পাও শত পুত্ৰৰ সন্তাপ॥
মহাশোকে ৰাজাৰ গাৱত নাহি থাৰি।
বাৰগণ সুমৰি কালয় পৰি পৰি॥
হাহা দুয্যোধন বাপ দুঃশাসন, কৰ্ণ।
দুদ্ধৰিষ, বৃষকেতু, শকুনি, বিকৰ্ণ॥
হাহা বাপ দুৰ্ম্মুখ, দুস্মহ মহাবীৰ।
ভগদত্ত হেন বীৰ পৰিল শৰীৰ॥
বিৰোচন, জয়দ্ৰথ, বিজয়, সুবৰ।
হাহা ভুৰিশ্ৰৱাৰীৰ, শৈল্য নৃপবৰ॥
হৰি হৰি ভীষ্ম পিতৃ মোক গৈলা এৰি।
নৰহে জীৱন মোৰ তোমাক সুমৰি॥
প্ৰতি পালি তুলিলা আমাক পুত্ৰ সম।
এবে মোক এৰি তুমি গৈলা কোন যম॥
বাঞ্চিলে মিলয় তযু আপোন মৰণ।
পশুৰামে তোমাত হাৰিলে ঘোৰ ৰণ॥
