এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব।
মৃতকৰ হেতু শোক এড়িয়ো সত্বৰে।
কৰিয়ো গ্ৰহন ৰাজ্য হস্তিনা নগৰে॥
সদাই কৰিবা ধৰ্ম্ম কথাক শ্ৰৱণ।
তেবেসে হৈবেক তযু শোক নিবাৰণ॥
জ্ঞাতি বধ পাপ বুলি কৰি আছা ভয়।
আমাৰ বচনে তুমি নকৰ সংশয়॥
গঙ্গাৰ তনয় ভীষ্ম বীৰ মহাজ্ঞানী।
সমস্ত ধৰ্ম্মৰ তত্ব তেহো আছে জানি॥
মাৰ্কণ্ডেয় মুনিত লভিল মহাজ্ঞান।
তান মুখে ধৰ্ম্মতত্ব কৰিবা শ্ৰৱণ॥
তেবে সে গুচিব তযু মনৰ সংশয়।
বুলিলো নিশ্চয় তাক জানা মহাশয়॥
এবে তুমি কৰা শীঘ্ৰে স্বৰাজ্যে গমন।
বিলম্ব নকৰা আবে উঠা এতিক্ষণ॥
হেন মতে নাৰদে বুলিলা বহু নীত।
শুনি নৰপতি স্থিৰ কৰিলা কিঞ্চিত॥
এৰাইবে নোৱাৰি ৰাজা তিনিৰো বচন।
হস্তিনাক যাইবে আদেশিলা তেতিক্ষণ॥
শুনি ভীম অৰ্জ্জুনৰ হৰিষ হৃদয়।
আনন্দ লভিলা দুয়ো মাদ্ৰীৰ তনয়॥
কৃষ্ণৰো মনত আনন্দৰ সীমা নাই।
সাৰথি আনিলা ৰথ হেন চল পাই॥
