এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১০
স্ত্ৰী পৰ্ব্ব।
মোৰ বাক্য ৰাখি তুমি শোক পৰিহৰি।
ঝান্টে লৈয়ে আপোনাৰ হস্তিনা নগৰী॥
ৰাজ্য হেতু তোমাৰ নাছিল যদি মন।
তেন্তে হেন দুঃখ কৰিলাহা কিকাৰণ॥
পাশাকালে অঙ্গীকাৰ যেহেন আছিল।
তযু ভাতৃগণ এবে তাক সাম্ফলিল॥
ৰাজ্য দিবে তোমাত সবাৰো আছে চিত।
সেহি বাঞ্চিতক তুমি পালিবে উচিত॥
চাৰি ভাইত দয়া যদি আছয় তোমাৰ।
অমান্য নকৰা তুমি বচন আমাৰ॥
আৰু যদি সবাৰো মনত দিবা সুখ।
তেন্তে লৈয়ো স্বৰাজ্যক এড়ি মন দুঃখ॥
এহিমতে অনেক বুলিলা দামোদৰ।
দুঃখ মনে অনুমতি দিলা নৃপবৰ॥
হস্তিনাক যাইবে প্ৰতি কৰিলা আদেশ।
শুনি সমস্তৰে ভৈল মনত হৰিষ॥
নগৰক যাইবে সাজু ভৈলা সৰ্ব্বজন।
হেন দেখি ধৃতৰাষ্ট্ৰ কৰিলা ক্ৰন্দন॥
হাহা দুৰ্য্যোধন মোৰ প্ৰাণৰ পুতাই।
উনশত ভাই সমে থাকা ইতো ঠাই॥
তোমাসাক পৰিহৰি যাওঁ নিজ স্থান।
হেন কি সন্তাপ মোৰ সহিবেক প্ৰাণ॥
