এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৫
নাৰী পৰ্ব্ব।
কৰযোৰে বুলিলন্ত জননীক মাতি।
তুমি সে কৰিলা মাৰ এনুৱা দুৰ্গতি॥
প্ৰতি কূল ভৈলা তুমি নুবুলি আমাত।
তুমি নিদাৰুণ আই জানো স্বৰূপত॥
পূৰ্ব্বে যদি কোৱা তুমি ইসব বচন।
তেবে নাশ যাইব কেনে জ্ঞাতি গোত্ৰগণ॥
তুমি জানি আছা দুৰ্য্যোধনৰ চৰিত্ৰ।
কৰ্ণ সমে তাহাৰ প্ৰাণৰ মহামিত্ৰ॥
ভৃত্য যেন পালি থাকে স্বামীৰ বচন।
কৰ্ণৰো আদেশ তেনে মানে দুৰ্য্যোধন॥
কৌৰৱৰ অধিকাৰী কৰ্ণ মহাভাগে।
যুদ্ধ নভৈলাহা হন্তে জানো যদি আগে॥
ৰাজ্য হেতু বধিলো প্ৰাণৰ সম ভাই।
হৰি হৰি ইতো প্ৰাণ কিসক নযাই॥
মোৰ হৃদয়ত ৰৈল ইতো মহাতাপ।
নাজানি মাৰিলে আমি প্ৰাণৰ দদাক॥
শুনা আই তুমি যেন দিলা হৃদি তাপ।
তাৰ অনুৰূপ ময়ো দিয়োঁ আজি শাপ॥
যেন আৰু স্ত্ৰী সবে হেন নকৰিব।
অতি গোপ্য কথা তাকে প্ৰকাশ কৰিব॥
নথাকিব গুপুত নাৰীৰ উদৰত।
যেনে তেনে কৰিবেক তাহাক বেকত
