পৃষ্ঠা:সৌপ্তিক পৰ্ব্ব.djvu/২৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২
সৌপ্তিক পৰ্ব্ব।

নুবোঝো ভয়াৰ্ত্ত কিয় হোৱা অতিশয়।
পাণ্ডবৰ হেতু একো নকৰিবা ভয়॥
যদি পাণ্ডবৰ সহ হয় দৰশন।
মোৰ সহ ৰণে জিনিবেক কোন জন॥
যুদ্ধ কৰি পাণ্ডবে পঠাইবো যমালয়।
বধিবো সবাকো মই কলো সু-নিশ্চয়॥
যিটো ব্ৰহ্ম অস্ত্ৰ আছে মোহোৰ হাতত।
তাক নিবাৰিবে শক্তি নধৰে পাণ্ডব॥
ব্ৰহ্ম অস্ত্ৰ সন্ধানিয়া বধিবো পাণ্ডব।
যদি হে নেৰাখে তেওঁ দামোদৰ দেব।
হায় বিধি কোন কাম কৰিবো এখন।
এই বুলি বহু খেদ কৰে তিনি জন॥
দ্ৰৌণীক সম্বুধি কয় কৃপ মহাশয়।
মোহোৰ বাক্যক ধৰ শুনা দুৰাশয়॥
অভয় পঙ্কজ পদ চিন্ত মনে মনে।
সুমতি কুমতি দাতা সেই নাৰায়ণে॥
এইৰূপে তিনি জনে চিন্তান্বিত হলে।
হেন সময়ত বিভাবৰী প্ৰকাশিলে॥
প্ৰাণভয়ে তিন বীৰ তথা না থাকয়।
যায় নগৰৰ মুখে সশঙ্ক হৃদয়॥