পৃষ্ঠা:সৌপ্তিক পৰ্ব্ব.djvu/২২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮
সৌপ্তিক পৰ্ব্ব।

পৰি আছিলেক বীৰ মাটীৰ ওপৰ।
বাহু যুগে ভৰ দিয়া উঠিলে সত্বৰ॥
ৰিপুনাশ শুনি ৰাজা আনন্দিত হলে।
পাণ্ডবৰ মুণ্ড দ্ৰৌণী বীৰক খুজিলে॥
ধন্য মহাবীৰ তুমি গুৰুৰ নন্দন।
মোহোৰ পৰা কাৰ্য্য কৰিলা সাধন॥
পঞ্চ মুণ্ড আনি দিয়া দেখিম নয়নে।
ভীমৰ মুৰক মই ভাঙ্গিম চৰণে॥
শুনি পঞ্চমুণ্ড দ্ৰৌণী দিলে সেই ক্ষণ।
হাত ফুৰাইয়া চায় ৰাজা দুৰ্য্যোধন॥
কৃষ্ণাৰ দ্বিতীয় পুত্ৰ ভীমৰ আকৃতি।
ভীম বুলি তাক বাচি ললে কুৰুপতি॥
দুই হাতে ধৰি মুণ্ড গোটাক ভাঙ্গিলে।
তিলবৎ মুণ্ড গোটা গুড়ি হই গলে॥
দেখিয়া কৌৰব পতি মানিলে বিস্ময়।
পাণ্ডবৰ মুণ্ড ইটো কদাচো নহয়॥
একে একে পঞ্চমুণ্ড ভাঙ্গে দুৰ্য্যোধন।
জানিলে পাণ্ডব নোহে এই পঞ্চজন॥
পৰ্ব্বত সমান মোৰ গদা গুৰুতৰ।
কতবাৰ প্ৰহাৰিলো মূৰৰ উপৰ॥