এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সৌপ্তিক পৰ্ব্ব
একস্থান হই দুয়ো ভাবে উপায়ক।
কি কৰিম কোনস্থানে যাম ই নিশাত॥
কৃপাচাৰ্য্যে কয় শুনা মোহোৰ বচন।
যুদ্ধ হেতু জল আনি ছিলে সৈন্যগণ॥
সেই জল বিনা আৰু নাহিকে ইয়াত।
এই বুলি দুই বীৰ গৈলেক তথাত॥
সেইস্থানে দেখয় বহুত আছে জল।
দেখি দুয়ো জনে মনে আনন্দে বিহ্বল॥
তাৰ এক কুণ্ড জল লই দুয়ো জন।
উপনীত হলে আনি স্থানে দুৰ্য্যোধন॥
জল দেখি আনন্দিত কুৰুকুল পতি।
অভিষেক হেতু ৰাজা উঠে শীঘ্ৰগতি॥
উৰু ভাগি পৰি আছে উঠিব নোৱাৰে।
স্পৰ্শ কৰি দিলে জল অশ্বত্থামা করে॥
নিজ হাতে জল লই শিৰত চালিলে।
এইৰূপে অশ্বত্থামা সেনাপতি হলে॥
তথা হন্তে বিদায় হৈলেক তিন বীৰ।
মহা বেগে চলি যায় পাণ্ডব শিবিৰ॥
ঘোৰ অন্ধকাৰ নিশা পথ নিচিনয়।
বিনা শব্দে ধীৰে ধীৰে পথ বহি যায়॥
