এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৭৬]
যদুবীৰ সনে ধনঞ্জয় হৃষিকেশ।
কতোদিন আছিলন্ত নৃপতিৰ দেশ॥
তথাহন্তে চলিলন্ত লৈয়া গজবাজি।
অৰ্জ্জুনেও গৈলা বথে গজে প্ৰজা সাজি॥
বন্ধন গুছাইল কৃষ্ণে পাণ্ডৱৰ হয়।
কৃষ্ণক আবৰি সবে কৰে জয় জয়॥
শুনা সভাসদ সব বধ সুধন্বাৰ।
ডাকি হৰি হৰি তোলা পুৰুষ উদ্ধাৰ॥
কৃষ্ণ জগন্নাথ প্ৰভু দেৱতাৰো দেৱ।
তান বিনে আৱৰ তাৰন্তা নাহিকে॥
ভকত বৎসল হৰি অতি দয়াময়।
এক মনে ভজা তাঙ্ক নকৰা সংশয়॥
কলি যুগে আন ধৰ্ম্মে নপাৱয় গতি।
ৰাম কৃষ্ণ হৰি নাম ঘোষিও সম্প্ৰতি॥
⸻
সমাপ্ত।
⸺
